Αλληλογραφία σχετικά με το βίντεο:
«Να γιατί η δαρβινική θεωρία είναι λάθος (ντοκιμαντέρ)»
(σύνδεσμος για το
βίντεο)
nickolasgaspar
Φίλε translator
[μεταφραστή] βλέπω συνεχίζεις δυνατά με τα "υπερφυσικo-ενεργειακά"
θέματα. Να σου προτείνω το βιβλίο του Micheal Shermer "why people
believe in strange things"
[«Γιατί οι Άνθρωποι Πιστεύουν σε Παράξενα Πράγματα»].
Κίμων
Δεν ξέρω τι λέει στο συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά βρίσκω ενδιαφέρον ότι ο
Σέρμερ, στο βίντεο που ανέβασα
"Διάσημοι αθεϊστές συζητούν μεταξύ τους",
παρουσιάζει μια κάπως διαφορετική οπτική από την καθαρά υλιστική - προς
μεγάλη απογοήτευση, όπως λέει και ο ίδιος, άλλων υλιστών.
nickolasgaspar
Από ό,τι είδα στο σάιτ σου, μάλλον δεν κατανοείς το νόημα σε κάποιες
ομιλίες. Παρόλα ακόμα και να έπιασες το νόημα, δεν παύει να είναι
"argument from authority"
[επιχείρημα που στηρίζεται σε αναφορά σε
αυθεντία] η αναφορά στον Shermer και "wild
guess"
[μαντεψιά / αυθαίρετη εικασία] ότι ο συνομιλητής σου είναι
υλιστής (με την παραδοσιακή έννοια). Δυστυχώς η επίσκεψη στο σάιτ σου
μου κλόνισε τη πνευματική ισορροπία ιδίως η κατηγορία "επιστημονικές
απάτες" περιλαμβάνει the Darwin Theory
[τη Δαρβινική Θεωρία] με υλικό από τους Creationists!!!
[Δημιουργιστές] Απαξιώνεις την δουλειά σου πολύ εύκολα.
Κίμων
Το βίντεο για τη θεωρία του Δαρβίνου δεν λέει ότι ο κόσμος έγινε πριν
από 6.000 χρόνια. Περιγράφει τις επιστημονικές ενδείξεις για την ύπαρξη
νοημοσύνης στην ύλη.
Υλισμός είναι η φιλοσοφική θεωρία ότι η ύπαρξη δεν περιλαμβάνει τίποτα
άλλο εκτός από ύλη. Οι αθεϊστές είναι υλιστές, διότι ακολουθούν αυτή τη
θεωρία.
Στον Σέρμερ δεν αναφέρθηκα ως authority (αυθεντία) αλλά απλά το θεώρησα
ενδιαφέρον πως βλέπει πιο θετικά τις πνευματικές εμπειρίες και δεν τις
απορρίπτει όπως άλλοι αθεϊστές/υλιστές.
nickolasgaspar
Όπως σου είπα και πριν παρανοείς τα statements
[δηλώσεις]. Δεν περιγράφει ύπαρξη
νοημοσύνης στην ύλη. Αναγνωρίζει design
[σχέδιο] και causality
[αιτιότητα] σε μηχανισμούς βιολογικών οργανισμών που αποτελούνται από
ύλη και υποθέτει την ύπαρξη Designer
[Σχεδιαστή] πίσω από αυτά. Τα 6.000 χρόνια δεν
είναι το μόνο argument
[επιχείρημα] των Creationists. Έχουν νέα
[επιχειρήματα]
επιστημονικοφανή. To Intelligent.Design
(I.D.)
[θεωρία του
Ευφυούς Σχεδιασμού του βιολογικού, και κατ' επέκταση υλικού, κόσμου]
αποκαλύφθηκε στη δίκη του Dover ότι είναι μεταμφιεσμένος ο Δημιουργισμός
πίσω από αυτό. Το I.D. είναι αποδεδειγμένη ψευδοεπιστήμη. Ψάξε Discovery
Institute ..απάτη.
Τώρα μια και βλέπω άγνοια και για τη δίκη και την καταδίκη της
hypothesis I.D., βλέπω και έχεις άγνοια για το τι ορίζει η θεωρία της
εξέλιξης. Ο πρόλογός σου δεν βοηθάει στην κατανόηση, απλά
παραπληροφορεί. α. Οι αλλαγές δεν είναι τυχαίες στους γονιδιακούς
σχηματισμούς αλλά ελέγχονται από τους καταγεγραμμένους μηχανισμούς
(natural, sexual selection etc
[φυσική επιλογή, φυλοεπιλογή κλπ] που μόνο τυχαίοι δεν είναι.) Τα mutation
[γονιδιακές μεταλλάξεις]
είναι τυχαία άλλα στατιστικώς απολύτως προβλεπόμενα..Η φύση δεν επιλέγει
..ο οργανισμός επιβιώνει ή όχι, γι' αυτό και το 99% των απολιθωμένων
οργανισμών δεν υπάρχουν πια. Τον εχθρό που θες να πολεμήσεις (επιστήμη)
καλό είναι να τον γνωρίσεις πρώτα. Μάλλον δεν ξέρεις τους όγκους
δεδομένων που βασίζεται η θεωρία της εξέλιξης. Τώρα για το bucket
thinking σου
[που τα βάζει όλα στο ίδιο τσουβάλι] για αθεϊστές και υλιστές. όχι και όχι. Δεν είναι οι αθεϊστές
υλιστές. Οι Υλιστές είναι άθεοι αλλά ο αθεϊστής δεν συνεπάγεται και
υλιστής.
Ο αθεϊστής πια είναι επιστημονικά ενημερωμένος και ξέρει και την ύπαρξη
της black energy
[σκοτεινής ενέργειας] και των τεσσάρων δυνάμεων.
Γνωρίζουν τα quantum fluctuations
[κβαντικές διακυμάνσεις] χωρίς όλα
αυτά να συνηγορούν στην υπαρξη κάποιου νου... Η Υπόθεση ύπαρξης
νοημοσύνης είναι ένα trojan horse
[Δούριος Ίππος]
στην σκέψη σας με
αποτέλεσμα να μολύνετε με υπερφυσικές ακαθαρσίες κάθε λογικό σας
αποτέλεσμα. Ο Σέρμερ είναι σκεπτικιστής και η δουλειά του είναι να μην
είναι σίγουρος και να λέει "δεν ξέρω απόλυτα." Αυτό που αναφέρει ο
Σέρμερ δεν επικροτεί το wishful thinking [ευσεβή πόθο] που έχετε για μια μυστική
ενέργεια που κατέχετε ως όντα και σας διαφοροποιεί από τη φύση.
Κίμων
"μάλλον δεν κατανοείς", "παρανοείς τα statements", [κάνεις] "wild
guess", "μια και βλέπω άγνοια", "βλέπω και έχεις άγνοια για", "Ο
προλογός σου [...] απλά παραπληροφορεί", "Τον εχθρό που θες να
πολεμήσεις (επιστήμη) καλό είναι να τον γνωρίσεις πρώτα", "Μάλλον δεν
ξέρεις τους όγκους δεδομένων", "Τώρα για το bucket thinking σου",
"μολύνετε με υπερφυσικές ακαθαρσίες", "το wishful thinking που έχετε"
Θα ήθελα καταρχήν να παρατηρήσω ότι το όλο ύφος σου είναι επιθετικό. Και
θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί. Στην περιγραφή του βίντεο δίνω στον θεατή
σύνδεσμο για μια σελίδα όπου έχω μεταφράσει επιστήμονες να μιλούν
ενάντια στη θεωρία της εξέλιξης. Μπορείς να τους διαβάσεις και να
δεχτείς ή να απορρίψεις. Γιατί έχεις αυτό το πάθος εναντίον των ανθρώπων
που δεν σκέφτονται σαν και σένα;
Γιατί να μην επιτραπεί, για παράδειγμα, στον Albert Fleishmann, ζωολόγο
του Πανεπιστημίου Erlangen, να διαφωνεί με τη θεωρία της εξέλιξης, όταν
λέει:
«Η θεωρία της εξέλιξης πάσχει από συντριπτικά ελαττώματα, τα οποία
γίνονται όλο και πιο προφανή καθώς ο χρόνος περνάει. Δεν είναι πια
συμβατή με τα στοιχεία που κατέχουμε.» Ή στον διάσημο Καναδό γεωλόγο,
τον William Dawson:
«Τα [παλαιολιθικά] αρχεία είναι φανερά εναντίον των
εξελικτικών.» Ή στον Ken Hsu, Ελβετό γεωλόγο, παλαιοντοκλιματολόγο και
ωκεανογράφο, πρόεδρο της Διεθνούς Ένωσης Ιζηματολόγων:
«Αρκετά πια με τη
δαρβινική πλάνη. Είναι ώρα να φωνάξουμε: "Πιάσαν τον αυτοκράτορα με
κατεβασμένα τα βρακιά!"» Ή στον Lemoine, πρόεδρο της Γεωλογικής
Εταιρείας της Γαλλίας και διευθυντή του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας στο
Παρίσι:
«Οι θεωρίες της εξέλιξης, με τις οποίες μας απάτησαν στα νεανικά
φοιτητικά μας χρόνια, αποτελούν πράγματι ένα δόγμα που όλος ο κόσμος
συνεχίζει να διδάσκει. Αλλά ο καθένας, στη δική του ειδικότητα, ο
ζωολόγος κι ο βοτανολόγος, βεβαιώνουν ότι καμιά από τις εξηγήσεις που
παρέχονται δεν επαρκεί. [...] Από τα προαναφερόμενα βγαίνει το
συμπέρασμα ότι η θεωρία της εξέλιξης είναι εσφαλμένη.»
Λες ότι δεν καταλαβαίνω τα statements [δηλώσεις], κι όμως είναι πολύ
ξεκάθαρα. Δεν γνωρίζω πώς θα μπορούσαν να το διατυπώσουν πιο ξεκάθαρα
από αυτό.
"τώρα μια και βλέπω άγνοια και για τη δίκη"
Για την δίκη είχα διαβάσει. Αλλά ότι κάποιο δικαστήριο τάχθηκε με την
πλευρά των δαρβινιστών δεν μου δείχνει κάτι. Άλλωστε οι δαρβινιστές
έχουν στην Αμερική μεγάλη πολιτική δύναμη, καθότι η φιλοσοφία του δαρβινισμού (ότι
δεν υπάρχει ένας δυναμικός παράγοντας στην ύλη που να λέγεται "νους"
αλλά ότι είναι αποκλειστικά οι διάφορες διακυμάνσεις της ίδιας που καθορίζουν τη μορφή των
πραγμάτων) συνδέεται με τη φιλοσοφία των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών:
τη μοριακή βιολογική προσέγγιση στη ζωή του
ανθρώπου.
"Τώρα για το bucket thinking σου [που τα βάζει όλα στο ίδιο τσουβάλι] για αθεϊστές και υλιστές. οχι και οχι.
Δεν είναι οι αθεϊστές υλιστές. Οι Υλιστές είναι άθεοι αλλά ο αθεϊστής
δεν συνεπάγεται και υλιστής. Ο αθεϊστής πια είναι επιστημονικά
ενημερωμένος και ξέρει και την ύπαρξη της black energy
[σκοτεινής
ενέργειας] και των τεσσάρων δυνάμεων."
Όταν μιλάω για υλισμό, εννοώ την αντίληψη ότι δεν υπάρχει νους ως ουσία.
Οι λεπτές διαφοροποιήσεις μεταξύ υλισμού και αθεϊσμού δεν έχουν σημασία.
Όλα αυτά περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα: πώς πρέπει ο άνθρωπος να
ζει; Να προσπαθεί να ενώνεται με μια ανώτερη και αιώνια διάνοια ή να ζει
με κέντρο την επιβίωση του σώματός του; Ο "υλιστής", όσο ενημερωμένος κι
αν είναι, επιλέγει το δεύτερο, εφόσον απορρίπτει την ύπαρξη μιας τέτοιας
διάνοιας. Ενώ ο άνθρωπος που θεωρεί ότι πίσω από αυτόν τον κόσμο
βρίσκεται μια ανώτερη διάνοια, επιλέγει το πρώτο. Αυτή είναι η ουσία.
"Τον εχθρό που θες να πολεμήσεις (επιστήμη) καλό είναι να τον γνωρίσεις
πρώτα."
Δεν θέλω να πολεμήσω την επιστήμη. Απλώς τάσσομαι με τους επιστήμονες
εκείνους -είτε μιλάμε για βιολογία είτε για φυσική- που βλέπουν νου στη
φύση. Έχουν γραφεί πολλά από πολλούς, και μπορείς να τα διαβάσεις.
Φυσικά, έχεις το δικαίωμα να μην συμφωνήσεις. Γιατί τελικά η ιδεολογία
σου δεν μπορεί παρά να εκφράζει την ψυχή σου και την επιθυμία σου να
ζήσεις με ένα ορισμένο τρόπο πάνω σε αυτή τη Γη.
Έτσι συμβαίνει πάντα. Όλα τα επιχειρήματα δεν είναι παρά πυροτεχνήματα.
Είναι η ψυχική μας προδιάθεση που σπρώχνει άλλους από εμάς να
ταυτιζόμαστε με το Αιώνιο και άλλους να το απορρίπτουμε. Η επιστήμη εδώ
απλά καθρεφτίζει τις ανθρώπινες τάσεις.
«Ο Σέρμερ είναι σκεπτικιστής και η δουλειά του είναι να μην είναι
σίγουρος και να λέει "δεν ξέρω απόλυτα."»
Ο Σέρμερ δεν λέει απλώς "δεν ξέρω" στο βίντεο που σου είπα να δεις αλλά
αντιμετωπίζει αρκετά θετικά τις μυστικιστικές εμπειρίες. Αντίθετα με
τους ομοϊδεάτες του αθεϊστές, σύμφωνα με τον ίδιο, τις προσεγγίζει με
σεβασμό και αρκετή εκτίμηση. Απευθυνόμενος στους τρεις άλλους αθεϊστές
αυτής της συζήτησης, τους Ρίτσαρντ Ντόκινς, Κρίστοφερ Χίτσενς και Σαμ
Χάρις, λέει:
(χρόνος 09:02)
«Νομίζω ότι υπάρχει μια απάντηση σε αυτό το
θέμα, που μπορεί να ρίξει φως σε μια διαφορά που έχω ίσως και με τους
τρεις σας. Υπάρχει κάτι στη θρησκεία που... Εννοώ, εγώ συνεχίζω να
χρησιμοποιώ λέξεις όπως "πνευματικό" και "μυστικιστικό" χωρίς να ζαρώνω
υπερβολικά τα φρύδια - προς απογοήτευση, παραδέχομαι, πολλών αθεϊστών...
Πιστεύω ότι υπάρχει μια γκάμα βιωμάτων που είναι σπάνια και στην οποία
αναφέρεται ανενδοίαστα μονάχα η θρησκεία. Και επειδή η γκάμα αυτή
παρουσιάζεται μονάχα εκεί, έχει φορτωθεί με πολλές προλήψεις και
χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει διάφορα θεολογικά δόγματα, το οποίο
δεν θα μπορούσε λογικά να κάνει... Αλλά είναι σαφές ότι οι άνθρωποι
έχουν πράγματι "εξαιρετικές" εμπειρίες - είτε τις έχουν παίρνοντας LSD
είτε επειδή απομονώθηκαν σε μια σπηλιά για ένα χρόνο είτε απλά επειδή
συμβαίνει να έχουν μια νευρολογία ιδιαίτερα ευμετάβλητη και επιδεκτική
σε τέτοιες εμπειρίες. Ωστόσο οι άνθρωποι έχουν εμπειρίες στις οποίες
υπερβαίνουν τον εαυτό τους και έχουν "την καλύτερη ημέρα της ζωής τους"
όπου όλα έμοιαζαν... Όπου έμοιαζαν να είναι ενωμένοι με τη φύση... Και
για αυτό το λόγο, επειδή η θρησκεία φαίνεται πως είναι το μόνο μέσο για
να μιλήσεις για τέτοιες εμπειρίες και να τις τιμήσεις, αυτός είναι ένας
λόγος για τον οποίο νομίζω φαίνεται πως είναι ταμπού να την κριτικάρεις,
γιατί μιλάς για τις πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή των ανθρώπων και τις
απαξιώνεις - τουλάχιστον από τη δική τους οπτική.»
"Αυτό που αναφέρει ο Σέρμερ δεν
επικροτεί το wishful thinking [ευσεβή πόθο] που έχετε για μια μυστική
ενέργεια που κατέχετε ως όντα και σας διαφοροποιεί από τη φύση."
Η μυστική ενέργεια, δηλαδή η νοητική ενέργεια που δεν φαίνεται με τα
μάτια του σώματος, δεν ξεχωρίζει τον άνθρωπο από την υπόλοιπη φύση. Αυτό
ακριβώς λέει και το βίντεο για τη θεωρία του Δαρβίνου το οποίο ανέβασα.
Η νοητική ενέργεια υπάρχει σε όλη τη φύση, και την καταλαβαίνουμε
βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα πράγματα (καθώς βέβαια
και ενδοσκοπώντας επίσης, όσον αφορά την ύπαρξή της στον ίδιο μας τον
εαυτό και στους γύρω μας - μπορούμε να αισθανθούμε την ψυχή μας και την
ψυχή των ανθρώπων που αγαπούμε). Η βιολογία του Rupert
Sheldrake, διάσημου βιολόγου (μπορείς να τον ψάξεις στο διαδίκτυο),
είναι κι αυτή εστιασμένη στις μη υλικές διαδικασίες στον κόσμο των ζώων
και των φυτών. Στο σπερματικό του έργο «Μορφογενετικά Πεδία - μια Νέα Επιστήμη της
Ζωής» παρουσιάζει τις ενδείξεις
για την ύπαρξη ενός άυλου και νοήμονος ενεργειακού πεδίου που ενώνει όλα
τα βιολογικά όντα μεταξύ τους δια μέσω του χρόνου και χώρου, με τον ίδιο
τρόπο (σύμφωνα και με τον ίδιο) που η κβαντική διεμπλοκή ενώνει μεταξύ
τους διαφορετικά σωματίδια στην ύλη, και το χωροχρονικό συνεχές (η
πραγματική φύση του κόσμου μας) επιτρέπει στα σωματίδια να ταξιδεύουν
όχι μόνο στο χώρο αλλά και στο χρόνο - π.χ. πίσω προς το παρελθόν. Το
άγαλμα του ινδουιστή θεού Σίβα στο CERN, το πιο προηγμένο κέντρο ερευνών
μοριακής φυσικής στον κόσμο, μιλάει από μόνο του: Στην πλάκα που το
συνοδεύει αναγράφονται αποσπάσματα από το "Ταό και Φυσική", το
μεταφρασμένο σε 23 γλώσσες βιβλίο που πρωτοπαρουσίασε την ταυτότητα
μεταξύ μυστικισμού και σύγχρονης φυσικής σχετικά με τη φύση του κόσμου
(δηλαδή ότι, σε βαθύτερα και αόρατα επίπεδα, ο κόσμος δεν διασπάται αλλά
αποτελεί ένα χωροχρονικό συνεχές, ότι υπάρχει μία και μόνο ύπαρξη παντού
- ένα ον με χίλια κεφάλια, όπως έλεγε κι ο Καζαντζάκης). Για το έργο
αυτό, το περιοδικό New York Magazine έκανε την εξής κριτική:
«Ένα λαμπρό μπεστ σέλερ. [...] Παρουσιάζει με διαύγεια την οπτική του
ινδουισμού, του βουδισμού και του ταοϊσμού για να δείξει τις
εντυπωσιακές τους αντιστοιχίες με τις πιο τελευταίες ανακαλύψεις στην
έρευνα των κυκλοτρονίων [στην μοριακή φυσική].»
Ο δε Victor N. Mansfield, καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Colgate
University , ο οποίος έχει μάλιστα συγγράψει και ο ίδιος πολλά άρθρα και
βιβλία που συνδέουν τη σύγχρονη φυσική με τον βουδισμό καθώς και με την
Γιουγκιανή ψυχολογία (ο Γιουνγκ ήταν ο διάσημος ψυχίατρος και θεωρητικός
της ψυχολογίας που έδειξε την μυστικιστική και υπερβατική φύση του
συλλογικού ασυνειδήτου) έκανε την κατωτέρω κριτική του βιβλίου στο
γνωστό επιστημονικό περιοδικό φυσικής Physics Today:
«Στο "Ταό και Φυσική" ο Φρίντγιοφ Κάπρα αναζητά μια ενοποίηση της
μαθηματικής κοσμοθεωρίας της σύγχρονης φυσικής και των μυστικιστικών
οραμάτων του Βούδα και του Κρίσνα. Εκεί όπου άλλοι έχουν αποτύχει οικτρά
προσπαθώντας να ενώσουν αυτές τις φαινομενικά διαφορετικές κοσμοθεωρίες,
ο Κάπρα, θεωρητικός φυσικός στον πειραματισμό με υψηλές ενέργειες, έχει
επιτύχει αξιοθαύμαστα. Συστήνω θερμά αυτό το βιβλίο τόσο στον επιστήμονα
όσο και στο κοινό.»
Ξαναγυρνώ στο αρχικό μου ερώτημα: Γιατί δεν θέλεις να επιτρέψεις σε
όλους αυτούς, τους επιστήμονες από τα διάφορα πεδία, να έχουν μια
διαφορετική οπτική από τη δική σου πάνω στη φύση του κόσμου; Υπάρχει και
μια άλλη άποψη και έχουμε την υποχρέωση να τη σεβαστούμε. Βέβαια, το
κατά πόσο θα την ψάξουμε είναι άλλο θέμα - μπορεί απλά να μην μας
ενδιαφέρει. Αλλά δεν χρειάζεται να την αποποιούμαστε αναθεματίζοντας
όσους πιστεύουν σε αυτήν. Ο κόσμος της επιστήμης είναι κόσμος της σκέψης
και δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μόνο μία οπτική.
«[Η θεωρία του ευφυούς
σχεδιασμού] [δ]εν περιγράφει ύπαρξη νοημοσύνης
στην ύλη. Αναγνωρίζει design [σχέδιο]
και causality [αιτιότητα]
σε μηχανισμούς βιολογικών οργανισμών που αποτελούνται από ύλη και
υποθέτει την ύπαρξη Designer [Σχεδιαστή]
πίσω από αυτά.»
Είπα ότι το βίντεο που ανέβασα περιγράφει τις επιστημονικές ενδείξεις
για την ύπαρξη νοημοσύνης στην ύλη. Το θέμα τού αν υπάρχει Designer
(Σχεδιαστής) είναι πιο σύνθετο και θέμα διαίσθησης. Από επιστημονικής
πλευράς, μπορούν απλά να περιγραφούν οι διαδικασίες εκείνες που δείχνουν
πως υπάρχει σχεδιασμός, πως τυχαίοι και στατιστικοί παράγοντες από μόνοι
τους δεν παράγουν τα αποτελέσματα που παρατηρούμε στην ύλη.
Εγώ προσωπικά δεν λέω ότι υπάρχει designer [Σχεδιαστής], γιατί δεν έχω
ούτε τη γνώση ούτε τη διαίσθηση αυτού. Απλά δείχνω, μέσω του βίντεο, πως
μηχανιστικοί και στατιστικοί παράγοντες δεν επαρκούν. Τα φαινόμενα δεν
μπορούν να γίνουν αντιληπτά αν απορρίψεις την ύπαρξη διάνοιας/ανώτερης
νοημοσύνης στη φύση.
"Τώρα για το bucket thinking σου [που τα βάζει όλα στο ίδιο τσουβάλι] για αθεϊστές και υλιστές. οχι και οχι. Οι Υλιστές είναι άθεοι αλλά ο αθεϊστής
δεν συνεπάγεται και υλιστής. Ο αθεϊστής πια είναι επιστημονικά
ενημερωμένος και ξέρει και την ύπαρξη της black energy
[σκοτεινής
ενέργειας] και των τεσσάρων δυνάμεων."
Για να μην είσαι υλιστής, δεν φτάνει να ξέρεις την ύπαρξη της black
energy και των τεσσάρων δυνάμεων. Υλισμός είναι η νοοτροπία τού να
βλέπεις απουσία νοημοσύνης στον κόσμο και στη ζωή. Αν δεν βλέπεις νου
στα διάφορα πράγματα που ανακαλύπτονται στη φύση, τότε είσαι υλιστής,
γιατί η αντίληψη που έχεις για την ενέργεια είναι η ίδια που έχει ο
υλιστής για την ύλη. Δηλαδή ότι δεν υπάρχει συνείδηση εκεί. Ούτε εκεί
ούτε πουθενά. Εκτός, όπως φαίνεται, από το μυαλό του ανθρώπου. Αλλά
ακόμα κι αυτό δεν το κατανοείς ως συνείδηση, δηλαδή ως μια ουσία
διαφορετική από την ύλη, αλλά ως ύλη: παλλόμενα ηλεκτρόνια ή μηχανικώς
αντιδρώντες νευρώνες. Δεν υπάρχει τίποτα που θα έδειχνες στον κόσμο της
ύλης, ή σε οποιονδήποτε άλλο κόσμο, και θα έλεγες: «Αυτό είναι συνείδηση
και δεν είναι ούτε πρωτόνιο ούτε νετρόνιο ούτε φυσιολογικοί ιστοί ούτε
κάποιο άλλο είδος μη νοήμονος ενέργειας. Είναι συνείδηση. Είναι νους.
Ανήκει σε μια άλλη διάσταση και δεν είναι παροδικό σαν το σώμα μας. Κι
είναι γι' αυτό που πρέπει να ζήσουμε και όχι για το παροδικό σώμα.»
Paul Davies (Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, αστροβιολόγος και
συγγραφέας βιβλίων best seller, κάτοχος διαφόρων βραβείων, όπως του
βραβείου Michael Faraday Prize, που του απονεμήθηκε το 2002 από τη
Βασιλική Ακαδημία):
«Υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι υπάρχει κάτι πίσω από όλα αυτά.
Φαίνεται σαν κάποιος να έχει ρυθμίσει επακριβώς τα νούμερα της φύσης για
να φτιάξει το σύμπαν. [...] Η αίσθηση ότι [το σύμπαν] είναι σχεδιασμένο
είναι πολύ ισχυρή.»
Alan Sandage (νικητής του βραβείου Crawford στην αστρονομία):
«Το βρίσκω αρκετά απίθανο ότι τέτοια τάξη προήλθε από το χάος. Θα πρέπει
να υπάρχει κάποια οργανωτική αρχή. Ο Θεός είναι για μένα μυστήριο, αλλά
είναι η εξήγηση για το θαύμα της ύπαρξης, για το γιατί υπάρχει κάτι αντί
για τίποτα.»
Antony Flew (καθηγητής φιλοσοφίας στην Οξφόρδη και αλλού, πρώην
αθεϊστής, συγγραφέας και debater, συγγραφέας του βιβλίου: There is a
God: How the World's Most Notorious Atheist Changed His Mind – Υπάρχει
Θεός: Πώς ο Μεγαλύτερος Αθεϊστής του Κόσμου Άλλαξε Γνώμη):
«Μου φαίνεται τώρα ότι τα ευρήματα περισσότερων από 50 ετών έρευνας στο
DNA έχουν παράσχει υλικό για ένα νέο και τρομερά ισχυρό επιχείρημα ότι η
βιολογική ζωή είναι σχεδιασμένη.»
Robert Jastrow (αστρονόμος, φυσικός και κοσμολόγος, είχε διάφορες
διευθυντικές θέσεις σε πρότζεκτ της NASA και αστεροσκοπεία, κάτοχος
μεταλλίων και βραβείων από την κυβέρνηση, τη NASA και πανεπιστήμια):
«Για τον επιστήμονα που έχει ζήσει με πίστη στη δύναμη του ορθολογισμού,
η ιστορία τελειώνει σαν κακό όνειρο. Έχει σκαρφαλώσει τα βουνά της άγνοιαςˑ είναι έτοιμος να κατακτήσει την υψηλότερη κορυφήˑ καθώς
αναρριχάται πάνω από τον τελευταίο βράχο, βρίσκει να τον χαιρετά μια
ομάδα θεολόγων που κάθεται εκεί επί αιώνες.»
Υ.Γ. Μόλις τώρα θυμήθηκα ότι έχω διαβάσει ένα μέρος του βιβλίου του Σέρμερ «Γιατί οι Άνθρωποι Πιστεύουν σε Παράξενα Πράγματα». Είχε πέσει στα χέρια μου τυχαία και το είχα ανοίξει και διάβαζα χωρίς να προσέξω ποιος είναι ο συγγραφέας. Δεν με τράβηξε και δεν το συνέχισα. Έβρισκα τις ερμηνείες του απλοϊκές.
Υ.Γ. 2
«Οι αλλαγές δεν είναι τυχαίες στους γονιδιακούς σχηματισμούς αλλά ελέγχονται από τους καταγεγραμμένους μηχανισμούς (natural, sexual selection
etc
[φυσική επιλογή, φυλοεπιλογή κλπ] που μόνο τυχαίοι δεν είναι.)»
Ας υποθέσουμε ότι βάζεις μια μαϊμού να πατά πλήκτρα σε μια γραφομηχανή.
Θα δακτυλογραφήσει όλα τα έργα του Σαίξπηρ απλά πατώντας τυφλά και τυχαία
τα πλήκτρα;
Εδώ η λέξη "τυχαία" δεν σημαίνει ότι ο τρόπος που δακτυλογραφεί δεν
κατευθύνεται από κανέναν απολύτως παράγοντα. Σημαίνει ότι δεν
κατευθύνεται ειδικά από τη νόησή της.
Λοιπόν δίνονται σε αυτή την ερώτηση δύο απαντήσεις. Η πρώτη είναι ότι
εφόσον τα χέρια της δεν καθοδηγούνται από την ανάλογη διάνοια, δεν θα
δακτυλογραφήσει τα έργα του Σαίξπηρ.
Η δεύτερη είναι ότι αν της δώσεις άπειρο χρόνο, θα τα δακτυλογραφήσει.
Θα παραγάγει αυτό το αποτέλεσμα τυχαία, εφόσον δεν θα σκέπτεται, αν και
ο τρόπος που τα χέρια της πέφτουν πάνω στα πλήκτρα και πατάει αυτό και
όχι το άλλο το πλήκτρο μπορεί να ορίζεται από κάποιους παράγοντες και να
μην είναι, από αυτή την πλευρά, "τυχαίος".
Λοιπόν το θέμα της τυχαιότητας αναφέρεται στο ερώτημα: "Μπορεί να έχει
δημιουργηθεί ο έμβιος κόσμος χωρίς νόηση; Ή είναι ο αιτιακός παράγοντας
σαν μια μαϊμού που παράγει φαινομενικώς νοήμονα αποτελέσματα απλά και
μόνο επειδή έχει άπειρο χρόνο για να το κάνει;" Οι εξελικτικοί βιολόγοι
της (νεο)δαρβινικής σχολής βλέπουν τον Δημιουργό σαν μαϊμού, ενώ οι
διαφωνούντες με αυτούς βλέπουν μέσα ή έξω από τη μαϊμού έναν κρυμμένο
Δημιουργό. Αυτός είναι που αποκαλείται "ψυχή" -αν η λέξη αυτή υποδηλώνει
πράγματι θεϊκή προέλευση-, κι είναι ο Ίδιος που αποτελεί το αντικείμενο
της ειρωνείας στη φράση "φάντασμα στη μηχανή", η οποία υπονοεί το
ερώτημα:
«Μέσα σε ένα κόσμο που διαμορφώνεται από μη νοήμονες παράγοντες (είτε
τους συλλαμβάνεις ως καιρικούς και γεωλογικούς είτε ως βαρύτητα,
ηλεκτρισμό και άλλες ιδιότητες της ύλης), πώς φαντάζεσαι άραγε εσύ ότι
έχεις ψυχή;»
nickolasgaspar
Παραθέτω από τα λόγια σου: "Έτσι λέει
και η νεοδαρβινική θεωρία ότι περνάμε από την άβια στην έμβια ύλη και
στα έμβια είδη." Σου είπα και πριν ότι δεν γνωρίζεις το αντικείμενο
για να συζητήσουμε, πόσο μάλλον το να το κατατάσσεις στις απάτες. Αυτό
που αναφέρεις υπάγεται στην υπόθεση της αβιογένεσης και δεν έχει καμία
μα καμία μαααα καμία σχέση με τη θεωρία της εξέλιξης. Η αμβιογένεση δεν
είναι θεωρία, μια και δεν έχει χειροπιαστό σετ νόμων που να κάνουν
προβλέψεις, όπως είναι η εξέλιξη (η νεοδαρβινική θεωρία???).
Ένσταση:
α. στην επιστήμη δεν υπάρχει θεωρία νεοδαρβινική ούτε παλαιό-δαρβινική
(ακόμα).
β. Οι αθεϊστές είναι απλώς άτομα με απορριπτική
στάση στην ύπαρξη του θεού ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΑΝΤΑ τα στοιχεία που παρουσιάζουν οι
θεϊστές ως αποδεικτικά...τίποτα παραπάνω.
γ. Η θεωρία του Δαρβίνου δεν είναι προϊόν ενός ρεύματος και δεν είχε
σκοπό κατάρριψης κανενός κατεστημένου. Η Θεωρία του είναι αποτέλεσμα
σχολαστικής κρίσης των ευρημάτων και των σκέψεών του, διάρκειας 20
χρόνων. Γι' αυτό και μένει ακλόνητη τόσα χρόνια.
Τέλος βλέπω στην επικοινωνία σου στο site, ότι και άλλοι σού
επισημαίνουν τα κενά σου στη κατοχή γνώσεων πάνω στο θέμα που
κριτικάρεις, αλλά δεν βλέπω να βελτιώνεις τις γνώση σου και με
απογοητεύει αυτό.
Πρώτα θα πρέπει να γνωρίσεις το πως μια θεωρία γίνεται επιστημονικό
θεμέλιο... και μετά να ερευνήσεις τους λόγους που κάποιοι διαφωνούν.
Αυτός είναι ο πιο σωστός unbiased [μη προκατειλημμένος]
τρόπος μόρφωσης και γνώσης.
Κίμων
«Παραθέτω από τα λόγια σου: "Έτσι λέει και η νεοδαρβινική θεωρία ότι
περνάμε από την άβια στην έμβια ύλη και στα έμβια είδη." Σου είπα και
πριν ότι δεν γνωρίζεις το αντικείμενο για να συζητήσουμε, πόσο μάλλον το
να το κατατάσσεις στις απάτες. Αυτό που αναφέρεις υπάγεται στην υπόθεση
της αβιογένεσης και δεν έχει καμία μα καμία μαααα καμία σχέση
με τη θεωρία της εξέλιξης.»
Θα σου απαντήσω πιο κάτω σχετικά με το αν η δαρβινική θεωρία υποστηρίζει
ή όχι ότι περνάμε «από την άβια στην έμβια
ύλη και στα έμβια είδη» και τι υποστηρίζει η αβιογένεση και
ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δύο θεωριών.
Όσο για το αν πρόκειται για απάτη, δεν το πιστεύω μόνο εγώ αυτό, αλλά
και αναγνωρισμένοι επιστήμονες. Π.χ. μετέφρασα τον Lemoine, πρόεδρο της Γεωλογικής Εταιρείας της Γαλλίας και
διευθυντή του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας στο Παρίσι, να λέει:
«Οι θεωρίες της εξέλιξης, με τις οποίες μας απάτησαν στα νεανικά φοιτητικά μας χρόνια, αποτελούν πράγματι ένα δόγμα που όλος ο κόσμος συνεχίζει να διδάσκει.»
Ή τον Lavtrup Saren, γνωστό εξελικτικό βιολόγο, καθηγητή ζωικής φυσιολογίας στο University of Umeε στη Σουηδία, συγγραφέα εγχειριδίων βιολογίας, πρόεδρο της οργάνωσης Σουηδοί Εξελικτικοί Βιολόγοι:
«Πιστεύω ότι μία μέρα ο Δαρβινικός μύθος θα χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της επιστήμης.» (από το βιβλίο του: "Δαρβινισμός: Η διάψευση ενός μύθου", Darwinism: The refutation of a myth, New York: Croom Helm)
Ή τον Ken Hsu (Ελβετό γεωολόγο, παλαιοντοκλιματολόγο και ωκεανογράφο, πρόεδρο της Διεθνούς Ένωσης Ιζηματολόγων):
«Αρκετά πια με τη δαρβινική πλάνη. Είναι ώρα να φωνάξουμε: "Πιάσαν τον αυτοκράτορα με κατεβασμένα τα βρακιά!"»
Ή τον Eldredge Niles, έφορο στο Τμήμα των Ασπόνδυλων στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, καθηγητή στο City University of New York, συνεργάτη του Stephen Jay Gould και γνωστό εξελικτικό:
«Παρείχαμε συλλογικά μια σιωπηρή αποδοχή στην αντίληψη της βαθμιαίας αλλαγής και προσαρμογής, μιαν αντίληψη που δυνάμωσε και παγιώθηκε καθώς η σύνθεση λάμβανε χώρα. Εμείς οι παλαιοντολόγοι είπαμε ότι η ιστορία της ζωής υποστηρίζει αυτή την ερμηνεία, ενώ πράγματι γνωρίζαμε ότι δεν το κάνει.»
«Η Θεωρία του είναι αποτέλεσμα σχολαστικής κρίσης
των ευρημάτων και των σκέψεών του, διάρκειας 20 χρόνων. Γι' αυτό και
μένει ακλόνητη τόσα χρόνια.»
Βλέπεις ότι τα ευρήματά του αμφισβητούνται και απορρίπτονται. Ο
δαρβινισμός συνεχίζει να είναι η καθιερωμένη θεωρία, αλλά αυτό δεν
σημαίνει ότι είναι η σωστή. Λοιπόν το βίντεο παρουσιάζει μια άλλη
εκδοχή.
Πρέπει όλοι, σαν πρόβατα, να πιστεύουμε την καθιερωμένη άποψη;
«Ένσταση:
α. στην επιστήμη δεν υπάρχει θεωρία νεοδαρβινική ούτε παλαιό-δαρβινική
(ακόμα).»
Βάλε στο Google τη φράση «νεοδαρβινική θεωρία» και δες πόσα αποτελέσματα
σου βγάζει (308). Ας πούμε: «Η νεοδαρβινική θεωρία, η οποία
σήμερα δεσπόζει στην επιστημονική κοινότητα των εξελικτικών, δανείζεται
από τον Darwin το μηχανισμό της φυσικής επιλογής ...». Ή: «Η
νεοδαρβινική θεωρία, που παρουσιάστηκε το 1940, μιλούσε γι' αυτές
ακριβώς τις μικρές αλλαγές.» Αν βάλεις τη λέξη "νεοδαρβινισμός" στο
Google σού βγάζει 2.580 αποτελέσματα και η
αντίστοιχη αγγλική (Neo-Darwinism) σού βγάζει δύο εκατομμύρια
αποτελέσματα.
Επομένως, πώς δεν υπάρχει η λέξη;
«β. Οι αθεϊστές είναι απλώς άτομα με απορριπτική
στάση στην ύπαρξη του θεού ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΑΝΤΑ τα στοιχεία που παρουσιάζουν οι
θεϊστές ως αποδεικτικά... τίποτα παραπάνω.»
Σύμφωνα με την Γουϊκιπίντια (http://el.wikipedia.org/wiki/Αθεϊσμός),
«Αθεϊσμός ή Αθεΐα ονομάζεται η οντολογική θέση που απορρίπτει την
ύπαρξη του Θεού.»
«γ. Η θεωρία του Δαρβίνου δεν είναι προϊόν ενός
ρεύματος και δεν είχε σκοπό κατάρριψης κανενός κατεστημένου.»
Αυτό το ρεύμα -δηλαδή το αθεϊστικό- ήταν πολύ σαφές όταν ο Δαρβίνος
έγραφε τη θεωρία του. Λέει για τον αθεϊσμό εκείνης της εποχής η Γουϊκιπίντια:
«Κατά την εποχή του Διαφωτισμού η έννοια του αθεϊσμού αναδύθηκε
εκ νέου ως κατηγορία εναντίον εκείνων που αμφισβητούσαν το θρησκευτικό
status quo, αλλά μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα είχε γίνει η φιλοσοφική
τοποθέτηση μιας αυξανόμενης μειονότητας. Μέχρι τον 20ο αιώνα, παράλληλα
με την εξάπλωση του ορθολογισμού και του ανθρωπισμού, ο αθεϊσμός είχε
γίνει μια κοινότοπη τοποθέτηση, με σημαντικά ποσοστά μεταξύ των
επιστημόνων.»
Και επίσης από την Γουϊκιπίντια:
«Υπήρχε αυξανόμενη υποστήριξη προς τέτοιες εξελικτικές οπτικές μεταξύ αντιφρονούντων ανατόμων και του πλατιού κοινού, αλλά κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα το αγγλικό επιστημονικό κατεστημένο ήταν στενά δεμένο με την Αγγλικανική Εκκλησία, ενώ η επιστήμη ήταν μέρος της Φυσικής Θεολογίας. [...] Η δημόσια συζήτηση σχετικά με το βιβλίο (Καταγωγή των Ειδών, του Δαρβίνου) συνεισέφερε στην εκστρατεία του Χέξλεϊ και των άλλων μελών του X Club να εκκοσμικεύσουν την επιστήμη προωθώντας τον επιστημονικό φυσικαλισμό.»
[There was growing support for such evolutiionary] ideas among dissident anatomists and the general public, but during the first half of the 19th century the English scientific establishment was closely tied to the Church of England, while science was part of natural theology. [...] The debate over the book contributed to the campaign by T.H. Huxley and his fellow members of the X Club to secularise science by promoting scientific naturalism.]
Βλέπεις λοιπόν ότι υπήρξε μία πάλη μεταξύ της θρησκείας, από τη μία, και του αθεϊσμού και της επιστήμης, από την άλλη. Το ρεύμα της επιστήμης και του αθεϊσμού τελικά υπερίσχυσε της θρησκείας, και γι' αυτό ζούμε σήμερα στην κοινωνία όπου ζούμε. Το αν αυτό το ρεύμα, φιλοσοφικό και επιστημονικό, έχει καταλάβει σωστά τη ζωή (τόσο την ανθρώπινη όσο και την μη) είναι άλλο θέμα.
«Παραθέτω από τα λόγια σου: "Έτσι λέει και η νεοδαρβινική θεωρία ότι περνάμε από την άβια στην έμβια ύλη και στα έμβια είδη." Σου είπα και πριν ότι δεν γνωρίζεις το αντικείμενο για να συζητήσουμε, πόσο μάλλον το να το κατατάσσεις στις απάτες. Αυτό που αναφέρεις υπάγεται στην υπόθεση της αβιογένεσης και δεν έχει καμία μα καμία μαααα καμία σχέση με τη θεωρία της εξέλιξης.»
Σου παρέθεσα νωρίτερα τον Eldredge Niles να λέει:
«Παρείχαμε συλλογικά μια σιωπηρή αποδοχή στην αντίληψη της βαθμιαίας αλλαγής και προσαρμογής, μιαν αντίληψη που δυνάμωσε και παγιώθηκε καθώς η σύνθεση λάμβανε χώρα. Εμείς οι παλαιοντολόγοι είπαμε ότι η ιστορία της ζωής υποστηρίζει αυτή την ερμηνεία, ενώ πράγματι γνωρίζαμε ότι δεν το κάνει.»
Πρόσεξε πως ως κεντρικό χαρακτηριστικό της δαρβινικής θεωρίας θέτει την «βαθμιαία αλλαγή και προσαρμογή». Το ίδιο κάνει κάθε πηγή, π.χ. στο http://darwin200.christs.cam.ac.uk/pages/index.php?page_id=d3 ως μία από τις πέντε θεωρίες του Δαρβίνου παρουσιάζεται η εξής:
Σταδιακές αλλαγές: οι εξελικτικές μεταβολές μέσα από συσσωρευόμενες μικρές αλλαγές εντός των πληθυσμών· τα καινούργια είδη δεν δημιουργούνται ξαφνικά.
[Gradualism: evolutionary change occurs through incremental small changes within populations; new species are not created suddenly.]
Αυτό σημαίνει ότι από απλές μορφές ζωής πηγαίνουμε πολύ βαθμιαία σε πολύπλοκες (και ότι, κατ' επέκταση, από την ανόργανη ύλη προχωρούμε πολύ βαθμιαία στην οργανική). Αυτό είναι η δαρβινική θεωρία. Αντίθετα, η αβιογένεση είναι η θεωρία που λέει ότι δεν υπάρχει αυτή η σταδιακή μετάβαση αλλά οι οργανισμοί μπορούν να προκύψουν αυτόματα από το πουθενά - υπονοώντας έτσι ότι, κατά κάποιον τρόπο, υπάρχουν στο μυαλό του Θεού και γι' αυτό εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά μας. Υπονοείται ότι ο Θεός εμφυσά στην ύλη ενέργεια ή νου (σχέδιο). (Σκέψου την γνωστή ζωγραφιά του Μιχαήλ Αγγέλου όπου ο Θεός, με το δάχτυλο απλωμένο, εμφυσά ζωή στο απλωμένο χέρι του Αδάμ.) Για παράδειγμα -το παίρνω από τη σχετική σελίδα της Γουϊκιπίντια για την αβιογένεση:
«Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ήταν άμεσα παρατηρήσιμη αλήθεια ότι οι αφίδες γεννιόνταν από την δρόσο που έπεφτε στα φυτά, οι μύγες από σάπια ύλη, τα ποντίκια από βρώμικα άχυρα, οι κροκόδειλοι από σάπιους κορμούς στους πυθμένες λιμνών κ.ο.κ».
Αβιογένεση λοιπόν είναι η θεωρία ότι κάτι έμβιο μπορεί ΞΑΦΝΙΚΑ να
δημιουργηθεί από κάτι άβιο (το οποίο υποδηλώνει ότι κάποιος σκέπτεται
και σχεδιάζει τον οργανισμό, γιατί ο οργανισμός δεν ήταν έτοιμος από
πριν εκεί), ενώ ο δαρβινισμός θεωρεί ότι το καθετί προκύπτει από μη
σχεδιαζόμενες βαθμιαίες αλλαγές -δεν υπάρχει νους που σχεδιάζει- που
συσσωρεύονται δημιουργώντας τους φαινομενικά πολύπλοκους οργανισμούς.
Ενώ αυτοί είναι τόσο πολύπλοκοι ώστε φαίνονται να είναι σχεδιασμένοι,
στην πραγματικότητα θεωρείται ότι δημιουργήθηκαν χωρίς νόηση.
Και επειδή δημιουργήθηκαν χωρίς νόηση, γι' αυτό και δεν έχουν νόηση και
μέσα τους, η νόηση δεν αποτελεί συστατικό τους στοιχείο.
Ενώ όποιος πιστεύει στην θεϊκή δημιουργία θα έλεγε ότι πρώτα υπάρχει
νους που σχεδιάζει και μετά, από αυτόν, προκύπτει η ύλη και οι μορφές
της, και καταλήγει ο άνθρωπος να έχει ψυχή (δηλαδή τον αιώνιο Θεό μέσα
του), οι δαρβινιστές λένε ότι υπάρχει μόνο ύλη και τίποτα άλλο και ότι
οι φαινομενικά σχεδιασμένες (λόγω της πολυπλοκότητάς τους) μορφές της
ύλης δεν προκύπτουν ούτε αυτές από νου / νοητική ενέργεια / νοητική
βούληση αλλά είναι προϊόν μη νοητικών υλικών διεργασιών. (Δεν είναι, ας
πούμε, σαν να φτιάχνεις ένα πίνακα ζωγραφικής ή ένα γλυπτό.) Η
Γουϊκιπίντια παραθέτει τον Δαρβίνο να λέει ότι η αρχή της ζωής έγινε
μέσα σε «μια ζεστή λιμνούλα, με όλων των ειδών τα
αμμωνιακά και φωσφορικά άλατα, σπινθήρες, θερμότητα, ηλεκτρισμό κτλ.
παρόντα, έτσι που μια πρωτεΐνη που δημιουργούνταν να ήταν έτοιμη να
υποστεί ακόμα πιο πολύπλοκες αλλαγές.» Λοιπόν περιέγραψα σωστά τη
θεωρία όταν είπα:
«Έτσι λέει και η νεοδαρβινική θεωρία ότι περνάμε από την άβια στην έμβια
ύλη και στα έμβια είδη.»
Αλλά σκέψου το και λογικά: Αν η δαρβινική θεωρία δεν λέει ότι μέσα από
απλούστερα στοιχεία (όπως θερμότητα και ηλεκτρισμό) δημιουργείται μια
πρωτεΐνη, τότε πώς υποτίθεται ότι δημιουργείται αυτή; Την δημιουργεί ο
Θεός; Δύο δυνατότητες υπάρχουν: Είτε δημιουργείται (αυτή και οι
οποιεσδήποτε μεταγενέστερες δομές κατά την εξέλιξη της βιολογικής ύλης)
από το νου του Θεού, που δημιουργεί από το τίποτα (π.χ. φτιάχνει ξαφνικά
μύγες από σάπια ύλη, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης), είτε δημιουργούνται αυτά
χωρίς νου, από άσχετες διαδικασίες, και άρα τυχαία. Το λεξικό
reference.com ορίζει τη θεωρία του Δαρβίνου ως εξής:
«Δαρβίνος: Βρετανός φυσιοδίφης που πρότεινε τη θεωρία της εξέλιξης με βάση τη φυσική επιλογή (1858). Η θεωρία του Δαρβίνου, ότι οι τυχαίες μεταβολές των χαρακτηριστικών εντός ενός βιολογικού είδους μπορεί να οδηγήσει σε καινούργιο είδος, αποτέλεσε επανάσταση στη μελέτη της βιολογίας.»
[Darwin: British naturalist who proposed the
theory of evolution based on natural selection (1858). Darwin's theory,
that random variation of traits within an individual species can lead to
the development of new species, revolutionized the study of biology.]
«Τέλος βλέπω στην επικοινωνία σου στο site,
ότι και άλλοι σού επισημαίνουν τα κενά σου στη κατοχή γνώσεων πάνω στο
θέμα που κριτικάρεις, αλλά δεν βλέπω να βελτιώνεις τις γνώση σου και με
απογοητεύει αυτό.»
Όχι, μην απογοητεύεσαι. Γι' αυτό συζητάμε, για να μάθουμε. Θεωρώ όμως
ότι δεν έχω μόνο εγώ να μάθω αλλά κι εσύ.
«Πρώτα θα πρέπει να γνωρίσεις το πώς μια
θεωρία γίνεται επιστημονικό θεμέλιο... και μετά να ερευνήσεις τους
λόγους που κάποιοι διαφωνούν. Αυτός είναι ο πιο σωστός unbiased
[μη προκατειλημμένος] τρόπος μόρφωσης και γνώσης.»
Ξέρεις, τέτοιες συζητήσεις γίνονται σε δύο επίπεδα. Μπορώ να ερευνήσω
ποιος είναι ο λόγος που (με αυτόν τον ζωηρό και αφοριστικό προς εμένα
τρόπο) λες ότι διαφωνείς. Αλλά πέρα από αυτόν, υπάρχει και ο λόγος που
πραγματικά διαφωνείς. Κι αυτός είναι ότι η πνευματική φιλοσοφία βγάζει
την ηδονή ανήθικη, ενώ η υλιστική φιλοσοφία και επιστήμη τη θεωρεί
αποδεκτή.
Δεν είναι στην πραγματικότητα αυτός ο λόγος; Γιατί, με το που θα
μιλήσουμε για Θεό, αμέσως τρέμει το φυλλοκάρδι μας. Τι σκέπτεται ο Θεός
για εμάς τώρα; Πώς βλέπει την αγάπη μας για την ύλη; Τι περιμένει να
κάνουμε, τι να μην κάνουμε, και πώς να ζήσουμε;
Το όλο πράγμα γίνεται ένα μεγάλο άγχος και μια πηγή τύψεων. Πώς να
στραφούμε προς την ουσία των πραγμάτων, αν αυτή δεν είναι η ύλη αλλά το
πνεύμα; Πώς να το κάνουμε αυτό, όταν η ύλη σκλαβώνει την καρδιά και την
ψυχή μας;
Ενώ αν είχες μια ιδεολογία που έλεγε πως ο σωστός τρόπος γνώσης είναι
μέσω των επιστημονικών πειραμάτων και αυτά δεν έχουν δείξει την ύπαρξη
Θεού/πνεύματος, θα μπορούσες να ξεχάσεις το όλο θέμα, να ησυχάσεις και
να ζήσεις ανάλογα.
Όπως σου είπα και στο προηγούμενο μήνυμά μου, τα επιχειρήματα είναι
πυροτεχνήματα. Όταν οι κρότοι του νου ησυχάσουν, βρίσκεις στη σιγαλιά
την αγωνία της ψυχής σου για την κατεύθυνσή της. Πίσω από όλα αυτά τα
μαλώματα και τις κατηγορίες (δεν έχεις γνώση του αντικειμένου, είσαι
αδιάβαστος/αμόρφωτος και τα λοιπά) υπάρχει μια πολύ απλή ανθρώπινη
ανάγκη: να κρατήσουμε τη ζωή μας εντός των ασφαλών της ορίων.
Γιατί τι είναι πιο εύκολο; Να ταυτιστούμε με το πανταχού παρόν πνεύμα,
αυτό που δεν φθείρεται, δεν καίγεται, δεν λυπάται και δεν φοβάται;
Ή να ταυτιστούμε με το ίδιο το περιεχόμενο των σωματικών αισθήσεων και
των σχετικών συναισθημάτων;
Υπάρχουν δύο συζητήσεις. Η μία γίνεται διαβάζοντας τις γραμμές. Η άλλη
γίνεται διαβάζοντας «ανάμεσα στις γραμμές».
Και αν και είμαι αρκετά διαβασμένος στην πρώτη -σίγουρα, θα έλεγα, πολύ
πιο διαβασμένος απ' όσο καταλαβαίνεις ότι είμαι-, τελικά δεν με
απασχολεί και τόσο. Προτιμώ να μην με βρουν αδιάβαστο στην άλλη συζήτηση
- αυτή της συνειδητοποίησης των βαθύτερων υπαρξιακών διεργασιών μου.
Γιατί είναι απαντώντας στα βαθύτερα σκιρτήματα μέσα μου που ανοίγω τα
πανιά και αφήνομαι στον αέρα που με παίρνει μακριά.
«Πρώτα θα πρέπει να γνωρίσεις το πώς μια
θεωρία γίνεται επιστημονικό θεμέλιο... και μετά να ερευνήσεις τους
λόγους που κάποιοι διαφωνούν. Αυτός είναι ο πιο σωστός unbiased
[μη προκατειλημμένος] τρόπος μόρφωσης και γνώσης.»
Το πώς μια θεωρία προτιμάται μεταξύ των επιστημόνων δεν είναι μόνο θέμα
αντικειμενικών αποδείξεων αλλά και τρόπου σκέψης μιας συγκεκριμένης
κουλτούρας σε μια συγκεκριμένη εποχή. Αυτό είναι ένα βασικό καταστάλαγμα
της κοινωνιολογίας και φιλοσοφίας της επιστήμης. Όταν ο διάσημος
φιλόσοφος της επιστήμης και φυσικός Τόμας Κουν είχε έρθει στην Αθήνα για
ομιλία, το αμφιθέατρο στο πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν γεμάτο φίσκα. Ήμουν
κι εγώ εκεί, μαζί με τους καθηγητές μου, και τον άκουσα να μιλάει για
τους υποκειμενικούς πολιτισμικούς και κοινωνιολογικούς παράγοντες που
κάνουν τους επιστήμονες σε κάποια συγκεκριμένη εποχή να προτιμούν κάποια
θεωρία και μετά να την αλλάζουν. Ή Γουϊκιπίντια αρχίζει την περιγραφή
του προσώπου του ως εξής:
Ο Τόμας Κουν (1992-1996) ήταν ένας αμερικανός
φυσικός, ιστορικός και φιλόσοφος της επιστήμης του οποίου το
αμφιλεγόμενο βιβλίο (εκδομένο το 1962) «Η Δομή των Επιστημονικών
Επαναστάσεων» επέδρασε βαθιά τόσο σε ακαδημαϊκούς κύκλους όσο και στο
κοινό, εισάγοντας στην αγγλική γλώσσα τον από τότε συχνά
χρησιμοποιούμενο όρο «αλλαγή [επιστημονικού] παραδείγματος».
Ο Κουν έκανε αρκετούς αξιοσημείωτους ισχυρισμούς σχετικά με την πρόοδο
της επιστημονικής γνώσης: ότι τα επιστημονικά πεδία υπόκεινται σε
«αλλαγές παραδείγματος» αντί να εξελίσσονται αποκλειστικά με έναν
γραμμικό και συνεχή τρόπο· ότι αυτές οι αλλαγές παραδείγματος ανοίγουν
καινούργιες προσεγγίσεις στην κατανόηση πραγμάτων που νωρίτερα οι
επιστήμονες δεν θα είχαν ποτέ θεωρήσει έγκυρες· και ότι η έννοια της
«επιστημονικής αλήθειας», σε οποιαδήποτε στιγμή, δεν μπορεί να εδραιωθεί
αποκλειστικά με αντικειμενικά κριτήρια αλλά ορίζεται συναινετικά από την
σχετική επιστημονική κοινότητα. Ανταγωνιστικά (μεταξύ τους) [διαδοχικά]
παραδείγματα (paradigms) συχνά είναι ασύμβατα μεταξύ τους· δηλαδή είναι ανταγωνιστικές επιστημονικές ερμηνείες της πραγματικότητας που δεν
μπορούν να συμφιλιωθούν συνεκτικά. Γι' αυτό, η επιστημονική μας
κατανόηση δεν βασίζεται ποτέ σε πλήρη αντικειμενικότητα αλλά ενυπάρχει
και ο υποκειμενικός παράγοντας.
[Τhomas Samuel Kuhn (/ˈkuːn/; July 18, 1922 –
June 17, 1996) was an American physicist, historian, and philosopher of
science whose controversial 1962 book The Structure of Scientific
Revolutions was deeply influential in both academic and popular circles,
introducing the term "paradigm shift", which has since become an
English-language staple. Kuhn made several notable claims concerning the
progress of scientific knowledge: that scientific fields undergo
periodic "paradigm shifts" rather than solely progressing in a linear
and continuous way; that these paradigm shifts open up new approaches to
understanding what scientists would never have considered valid before;
and that the notion of scientific truth, at any given moment, cannot be
established solely by objective criteria but is defined by a consensus
of a scientific community. Competing paradigms are frequently
incommensurable; that is, they are competing accounts of reality which
cannot be coherently reconciled. Thus, our comprehension of science can
never rely on full "objectivity"; we must account for subjective
perspectives as well.]
Ο υποκειμενικός παράγοντας στο θέμα που συζητάμε είναι ότι η θεωρία του
Δαρβίνου ενθαρρύνει μια ζωή που εστιάζεται στη βιολογία και αδιαφορεί
για το πνεύμα, και αυτή είναι ακριβώς η ζωή που η δυτική κοινωνία έζησε
από τότε που η θρησκεία έχασε τη δύναμή της και οι διάφορες
επιστημονικές θεωρίες προτιμήθηκαν από τους ανθρώπους (έναντι των
θρησκευτικών δογμάτων). Ως προς τη θεωρία του Δαρβίνου, υπάρχουν
διάφορες απόψεις. Λοιπόν μέσω του βίντεο και των σχετικών μεταφράσεων
που έκανα από επιστήμονες (τις οποίες άφησες ασχολίαστες) παρουσιάζω τις
διαφορετικές απόψεις, καθώς και το φιλοσοφικό υπόβαθρο των αντιμαχόμενων
κοσμοθεωριών.
Αυτό κάνει τον θεατή να αντιληφθεί ότι χωρεί πολύ περισσότερη συζήτηση
στο θέμα από όση τον άφησε να πιστεύει το σχολείο ότι χωρεί, ή από όση
οδηγούμαστε να αντιληφθούμε ότι χωρεί όταν βλέπουμε τα δαρβινικά
ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, που λένε ότι τα είδη δημιουργήθηκαν τυχαία
λόγω των ευνοϊκών ή μη τρόπων που οι καιρικές και άλλες μη νοητικές
συνθήκες επέδρασαν σε μη σχεδιασμένες γονιδιακές αλλαγές.
Αυτός είναι και ο σκοπός που ανέβασα το βίντεο, δηλαδή να μας παρέχει
ερεθίσματα για να αντιληφθούμε την ευρύτερη εικόνα.
Αλλά, έχοντας δώσει αυτή την απάντηση όσον αφορά την επιστήμη, ας
περάσω τώρα σε μια εσωτερική προσέγγιση. Με ποιον τρόπο έχω εγώ μια
γνώση ή διαίσθηση ή γνώμη σχετικά με το θέμα; Γιατί διαλέγω να
υποστηρίζω τους επιστήμονες που μιλούν ενάντια στη θεωρία του Δαρβίνου
και όχι τους υπέρμαχούς της;
Όταν ήμουν 23 χρονών, ήρθε ο Θεός μέσα μου και εισήγαγε ενέργεια στο
βιολογικό και νοητικό μου σύστημα, και ως αποτέλεσμα αυτού υπήρξε μια
σαφής και μεγάλη διαφορά έκτοτε στην λειτουργία του κεντρικού νευρικού
συστήματος. Η δαρβινική θεωρία λέει ότι οι διαφορές δημιουργούνται
βαθμιαία μέσα από σταδιακές γονιδιακές αλλαγές κατά τη διάρκεια των
γενεών (στις οποίες προσθετικά επενεργούν οι περιβαλλοντικοί παράγοντες).
Αλλά αυτό δεν είναι η εμπειρία μου. Η εμπειρία μου είναι ότι μέσα σε δέκα
δευτερόλεπτα μπορεί να εισαχθεί μέσα σου "εκ των άνω" κάτι τελείως
διαφορετικό και να αλλάξεις ως βιολογικός οργανισμός (ως κεντρικό
νευρικό σύστημα).
Η ιδέα που περιγράφω είναι η κεντρική ιδέα των μεταφυσικών θεωριών για
την εξέλιξη. Δεν αρνούνται απαραίτητα την ίδια την εξέλιξη, αλλά θεωρούν
πως γίνονται «άλματα» λόγω ενός παράγοντα που είναι νοητικός και όχι
υλικός, και πως οι ύλη και οι μορφές της προέρχονται όλα τους από αυτό
τον παράγοντα.
Αν αναρωτιέσαι πώς έμοιαζε ο Θεός, θα απαντήσω ως εξής: Ήταν ένα
μεταφυσικό φως το οποίο πήρε τη μορφή ενός ενεργειακού ανθρώπου. Ο
άνθρωπος αυτός με πλησίασε μέσα στο όνειρό μου και με άγγιξε στον ώμο,
περνώντας εκρηκτικά μέσα μου αιώνια ενέργεια. Από τότε κάποιες πλευρές
του κεντρικού νευρικού συστήματος άλλαξαν, η διαχεόμενη ενέργεια στον
εγκέφαλο άλλαξε, και ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι και βιώνω το
περιβάλλον, το σώμα μου, τη σεξουαλικότητά μου καθώς και τον Χρόνο,
άλλαξαν (ειδικά ως προς τον Χρόνο, εισήλθα σε κάποιο βαθμό στην
αιωνιότητα).
Παρόμοια αφήγηση μπορείς να βρεις από τον διάσημο ψυχίατρο Καρλ Γιουνγκ, τον δημιουργό της θεωρίας του συλλογικού ασυνειδήτου, όταν λέει τα εξής σχετικά με ένα αιώνιο ον που του μεταβίβασε νευραλγικές ιδέες «εκ των έσω και άνω», και οι οποίες αργότερα πέρασαν στη θεωρία του:
«Ο Φιλήμονας και άλλες μορφές των οραμάτων
μου με βοήθησαν να καταλάβω τη νευραλγική αλήθεια ότι υπάρχουν πράγματα
στην ψυχή που δεν τα παράγω εγώ, αλλά που παράγονται μόνα τους και έχουν
τη δική τους ζωή. Ο Φιλήμονας αντιπροσώπευε μια δύναμη που δεν ήταν ο
εαυτός μου. Στα οράματά μου του μιλούσα και μου είπε πράγματα που δεν τα
είχα σκεφθεί συνειδητά, γιατί είδα καθαρά ότι δεν μιλούσα εγώ· αυτός μου
είπε ότι συμπεριφερόμουν στις σκέψεις σαν να τις γεννούσα εγώ αλλά, κατά
τη γνώμη του, οι σκέψεις έμοιαζαν με ζώα του δάσους, με ανθρώπους σ' ένα
δωμάτιο ή με πουλιά στον αέρα και πρόσθεσε : «Αν έβλεπες κάποιους
ανθρώπους σ' ένα δωμάτιο, δεν θα πίστευες ότι εσύ τους είχες
δημιουργήσει ή ότι εσύ είσαι υπεύθυνος γι' αυτούς.» Αυτός μου δίδαξε την
ψυχική αντικειμενικότητα, την πραγματικότητα της ψυχής. Αυτός μ' έκανε
να καταλάβω τη διάκριση ανάμεσα στον εαυτό μου και στο αντικείμενο της
σκέψης μου. Με αντιμετώπισε με αντικειμενικό τρόπο και κατάλαβα ότι
υπάρχει κάτι μέσα μου που μπορεί να λέει πράγματα τα οποία δεν γνωρίζω
και δεν σκόπευα να πω, πράγματα που ίσως να στρέφονται εναντίον μου.»
Υπάρχει ένα απέραντο μυστήριο στην ύπαρξη, αφάνταστες δυνατότητες, μία
γέφυρα που ενώνει διαφορετικές διαστάσεις, μέσω της οποίας περνάνε στην
ύλη ενέργειες και ιδέες. Οι αλλαγές αυτές δεν είναι αποτέλεσμα σταδιακών
και τυχαίων μεταβολών στην ύλη ούτε γεννιούνται σε αυτήν. Ο κόσμος είναι
πολυδιάστατος και υπάρχουν αόρατες διαστάσεις με νοήμονα ενέργεια (αυτό
που αποκαλούμε ψυχή - - ψυχή του ανθρώπου, ψυχή των ζώων, ψυχή της
ύλης) η οποία παίζει δημιουργικό και καθοριστικό ρόλο στις μορφικές
εκδηλώσεις της ύλης (είτε πρόκειται για ψυχολογικές θεωρίες είτε για το
κεντρικό νευρικό σύστημα, την βίωση της σεξουαλικότητας και την αντίληψη
του χρόνου, είτε για τις μορφές του ζωικού κόσμου). Ο κόσμος αυτός έχει
νου που είναι απλά αόρατος. Βλέπουμε τις εκδηλώσεις του -τις αλλαγές
στον εγκέφαλο, τις βουλητικές επιλογές της πράξης, τις διάφορες ζωικές
μορφές. Αλλά τον Νου δεν τον βλέπουμε, διότι η νοήμονα ενέργεια (σε
αντιδιαστολή με τον απλό ηλεκτρισμό μεταξύ των κυττάρων) βρίσκεται σε
ένα αόρατο και λεπτοφυέστερο επίπεδο.
Όταν αντιληφθείς πως άλλα πράγματα στην ύλη είναι συνέχεια προηγούμενων πραγμάτων και άλλα είναι καινούργια, επέρχεται το ερώτημα: ποια είναι η πηγή όλων αυτών των ιδεών και μορφών, από πού πηγάζει η νοητική και νοήμων πλευρά του κόσμου και πώς θα μπορούσαμε να την απομονώσουμε και να την αναπτύξουμε και τελειοποιήσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να βιώσουμε να ενοποιείται η ζωή των ξεχωριστών πλασμάτων και ο χρόνος και να ξεπεράσουμε την περιορισμένη ζωική φύση μας και τη θνητότητά της, που είναι η πηγή της δυστυχίας μας;
Ο υλισμός -η θεωρία του Δαρβίνου (ως προς τη βιολογία) και του Φρόιντ
(ως προς την ψυχολογία), καθώς και του Δημόκριτου και παραπλήσιες
θεωρίες των προσωκρατικών φιλόσοφων και επιστημόνων της αρχαίας Ελλάδας-
σε ωθεί προς ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής: προς την αγάπη για την ύλη και
την ταύτιση με αυτήν. Ωστόσο, δεν χρειάζεσαι την "καθοσίωση" της
επιστήμης για να ζήσεις όπως ποθείς να ζήσεις. Μπορείς να αφήσεις τους
επιστήμονες να ασχολούνται με τα δικά τους και να ζήσεις όπως επιλέγεις.
Αλλά πρέπει παράλληλα να συνειδητοποιήσεις ότι μέσα σε ένα κόσμο που
ορίζεται από τον θάνατο και το φόβο του θανάτου και την περιορισμένη
ενέργεια, ύπαρξη και ψυχή, δεν μπορείς να ευτυχήσεις. Η χαμένη ευτυχία
γίνεται εφικτή μόνο όταν συνειδητοποιήσεις ότι είσαι κάτι πολύ ευρύτερο
από αυτό που πιστεύεις ότι είσαι, και όταν ταυτιστείς και αφομοιωθείς
από αυτό, ξεπερνώντας την προσκόλλησή σου στον μικρό σου εαυτό.
Ολόκληρη η κοινωνία ασχολείται με υλικές διασκεδάσεις και την αύξηση της
ασφάλειας της βιολογικής ζωής, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι η βιολογική
ζωή είναι ένα ελάχιστο τμήμα της πνευματικής ζωής, την οποία ως άνθρωποι
μπορούμε να βιώσουμε, να αφομοιώσουμε και να χαρούμε, ενώ εξελισσόμαστε
προς κάτι που είναι «πάνω από τον άνθρωπο», που είναι πιο νοητικό,
ψυχικό, πνευματικό, ευρύ και αιώνιο από τον σημερινό άνθρωπο.
Ως πότε θα πιστεύουμε ότι οι επιστήμονες και οι πολιτικοί έχουν τη λύση;
Τα πάντα βυθίζονται στο χάος. Μήπως θα έπρεπε να κοιτάξουμε την εμπειρία
μας από την ψυχική της πλευρά και να αναρωτηθούμε: «Ποιος είμαι; Γιατί
υπάρχω πάνω στη Γη; Πού πηγαίνω όταν πεθαίνω και σε τι θα έπρεπε να
εστιάσω τη ζωή μου έτσι ώστε να πάψω να είμαι ένα φοβισμένο βιολογικό
πλάσμα που αγωνιά για την επιβίωσή του;»
Η θεωρία του Δαρβίνου δεν επιτρέπει τέτοια ερωτήματα, δεν ενθαρρύνει
τέτοια άλματα. Είναι γι' αυτό το λόγο που τη βρίσκω καταστροφική για την
πνευματική/οντολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Πιστεύω ότι χρειάζεται να
γίνει κατανοητό το φιλοσοφικό της υπόβαθρο και να δοθεί προσοχή στις
αντιφρονούσες φωνές.
"Σου είπα και πριν ότι δεν γνωρίζεις το αντικείμενο για να συζητήσουμε"
Έχω διαβάσει την "Καταγωγή των Ειδών" του Δαρβίνου, το "Εγωιστικό
Γονίδιο" του Ντόκινς και διάφορα άρθρα και συγγράμματα των φυσικαλιστών
καθώς και τις συζητήσεις τους με τους μη φυσικαλιστές.
Αλλά το θέμα δεν είναι πόσο ενημερωμένος είμαι εγώ, αλλά ότι η θεωρία
του Δαρβίνου αμφισβητείται από ονομαστούς επιστήμονες της βιολογίας,
παλαιοντολογίας κλπ, και ότι είναι επίσης αντίθετη με την εικόνα του
κόσμου όπως βγαίνει από τη φυσική.
Και τίποτα να μην έχω καταλάβει σωστά εγώ, μπορείς απλά να διαβάσεις τι
λένε οι αντιφρονούντες επιστήμονες. Αλλά νομίζω πως εκείνους μεν έχεις
αποφασίσει να μην τους δίνεις σημασία, εμένα δε να με απαξιώνεις.
Γι' αυτό και σε ρωτάω ξανά: Γιατί παίρνεις αυτή την αρνητική ψυχολογική στάση προς τους ανθρώπους που σκέφτονται διαφορετικά από σένα;
Και, ειλικρινά, ο μόνος λόγος που μπορώ να βρω είναι αυτός που περιέγραψα πιο πάνω σχετικά με την ηδονή. Δηλαδή ότι για σένα σημαίνει πολλά να μην υπάρχει πνεύμα στην ύπαρξη, διότι έτσι μπορείς να ζήσεις μια ζωή που απολαμβάνει το σώμα χωρίς ηθικές αναστολές και τύψεις.
Αντιλαμβάνομαι σωστά ότι αυτός είναι ο λόγος;
Μπορείς, αφήνοντας για λίγο στην άκρη τα συγκεκριμένα επιχειρήματα, να
εστιαστείς στην ίδια την ψυχολογική ατμόσφαιρα που δημιουργείς και να
την κατανοήσεις;
nickolasgaspar
Αν η θεωρία της εξέλιξης είναι λάθος και τα
παλικάρια στο βίντεο το επιβεβαιώνουν, τότε θα πρέπει να μας επιδείξουν
και το βραβείο Νόμπελ που παρέλαβαν για αυτό το κατόρθωμά τους.
Καταλαβαίνεις ότι όποια και να είναι η απάντησή σου στο λινκ, χωρίς
επιστημονικά αποδεδειγμένα επιχειρήματα και δεδομένα, δεν μπορεί να
τραβήξεις τη προσοχή κάποιου, τη στιγμή που αυτός επιθυμεί να συζητάει
με αποδεικτικά στοιχεία.
ΚΙΜΩΝ
Αγαπητέ φίλε nickolasgaspar,
μου απηύθυνες το λόγο ισχυριζόμενος ότι το βίντεο που ανέβασα είναι
άκυρο. Αν και από την αρχή σταθερά με απαξίωνες, προσπάθησα να συζητήσω
μαζί σου με θεμέλιο λογικά επιχειρήματα και στοιχεία, εντός κλίματος
στοχαστικού και ειρηνικού.
Οι διάφορες κατηγορίες που πρόβαλες ήταν οι εξής:
α) Ότι ο Michael Shermer έχει γράψει ένα βιβλίο εναντίον της μεταφυσικής
(άρα όποιος έχει διαφορετική γνώμη από αυτόν είναι άκυρος).
β) Ότι όποιος αμφισβητεί την θεωρία του Δαρβίνου είναι Δημιουργιστής και
γι' αυτό απατεώνας και άκυρος, δεδομένου μάλιστα ότι μια δίκη στην
Αμερική καταδίκασε τους Δημιουργιστές.
γ) Ότι έχω άγνοια του θέματος, γιατί:
1) παρουσιάζω τη δαρβινική θεωρία να μιλάει για τυχαίες
αλλαγές, ενώ εκείνη δεν μιλάει για τυχαιότητα.
2) δεν γνωρίζω για τη δίκη που καταδίκασε τους Δημιουργιστές.
3) συγχέω τον υλιστή με τον αθεϊστή.
4) πιστεύω σε μια ύπαρξη νοημοσύνης στον άνθρωπο που τον
διακρίνει από όλη την υπόλοιπη μη νοήμονα φύση.
5) συγχέω την θεωρία της αβιογένεσης με τη δαρβινική θεωρία
της εξέλιξης.
6) οι επιστήμονες που παρέθεσα και τα συγγράμματά τους δεν
έχουν την οποιαδήποτε αξία, εφόσον δεν έχουν να επιδείξουν το βραβείο
Νόμπελ.
7) φαντάζομαι ότι η θεωρία του Δαρβίνου ήταν μέρος ενός
συγκεκριμένου πολιτισμικού κλίματος της εποχής, ενώ δεν ήταν.
8) έχω μπερδευτεί πιστεύοντας ότι υπάρχει νεοδαρβινική
θεωρία, ενώ δεν υπάρχει.
Οι παραπάνω κατηγορίες δεν είναι επιστημονικά επιχειρήματα (όπως
υπονοείς όταν λες ότι εσένα σου αρέσει να μιλάς με επιστημονικά
επιχειρήματα και άρα δεν μπορεί να γίνει συζήτηση μεταξύ μας). Είναι
απλώς κατηγορίες. Τα επιστημονικά επιχειρήματα γίνονται από τους
επιστήμονες, κι εμείς δεν είμαστε επιστήμονες. Απλώς, με βάση αυτά που η
επιστήμη λέει, χρησιμοποιούμε τη λογική μας για να φτάσουμε σε ένα
συμπέρασμα. Λοιπόν η μόνη μας υποχρέωση είναι να χρησιμοποιούμε τη
λογική μας σωστά.
Ως προς τις παραπάνω κατηγορίες λοιπόν, σου απάντησα αντίστοιχα
ότι:
1) Δεν το βρίσκω λογικό να βγαίνω άκυρος επειδή ο Michael Shermer έχει
διαφορετική γνώμη από τη δική μου. Αυτός έχει το δικαίωμα της γνώμης
του, κι εγώ της δικής μου.
2) Tο γεγονός πως μια δίκη καταδίκασε τους Δημιουργιστές δεν βγάζει
λογικά άκυρη τη δική μου θέση (ή τη θέση των Δημιουργιστών).
3) Δεν συγχέω τον υλιστή με τον αθεϊστή, καθότι ο φιλόσοφος που
δεν πιστεύει ότι υπάρχει Νους στο σύμπαν είναι όντως ταυτόσημος με τον
αθεϊστή που δεν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός. Διότι από αυτό ακριβώς το
πρίσμα εξετάζουμε το θέμα: το αν οι οργανισμοί δημιουργούνται από υλικές
διαδικασίες ή αν δημιουργούνται από έναν νου που, με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο, σχετίζεται με το πνευματικό, το αιώνιο ή το θεϊκό. Αν απορρίπτεις
την ύπαρξη αυτού του νου, είσαι άθεος, και, κατ' ουσίαν, υλιστής (ακόμα
κι αν κάποια φαινόμενα στη φύση μπορεί, από πλευράς τεχνικής ορολογίας,
να μην τα ονόμαζες "υλικά").
4) Δεν υποστηρίζω καθόλου ότι ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα στο ότι
μόνο αυτός έχει νου. Ακριβώς το αντίθετο: ανέβασα ένα βίντεο που λέει
ότι ο Νους βρίσκεται πίσω από ΟΛΗ την πλάση. Σε τίποτα δεν ξεχώρισε το
βίντεο τον άνθρωπο από τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο ως προς αυτό.
5) Δεν συγχέω τη θεωρία της αβιογένεσης με τη δαρβινική θεωρία της
εξέλιξης. Σου παρέθεσα ορισμούς για να σου εξηγήσω τι είναι το καθένα
από αυτά.
7) Η θεωρία του Δαρβίνου όντως σχηματίστηκε σε μια εποχή που
αναπτυσσόταν έντονο αντιθρησκευτικό ρεύμα μεταξύ των επιστημόνων και
συνέβαλε κι η ίδια σε αυτό. Σου το υποστήριξα αντίστοιχα με παραθέσεις
από το διαδίκτυο.
8) Μίλησα σωστά για νεοδαρβινισμό όταν αξίωσα ότι αυτός υπάρχει, όπως
δείχνουν τα 2 εκατομμύρια αποτελέσματα που δίνει στο Google η αναζήτηση
αυτής της λέξης.
Βλέπεις λοιπόν ότι σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες σου, στις οποίες
(επαναλαμβάνω) ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκαν επιστημονικά επιχειρήματα -όπως
άλλωστε είναι φυσικό εφόσον δεν είσαι επιστήμονας-, όμως υποτίθεται ότι
στηρίζονταν στη λογική, απάντησα με λογικό τρόπο παραθέτοντας στοιχεία
και ορισμούς από το διαδίκτυο, παρέχοντας μάλιστα επιπρόσθετα μαζί και
τους ανάλογους συνδέσμους για να μπορείς να ελέγξεις.
Από όλα αυτά, σε τίποτα απολύτως δεν απάντησες. Για παράδειγμα, τι
απάντησες όταν σου είπα ότι η λέξη "νεοδαρβινισμός" δίνει στο Google δύο
εκατομμύρια αποτελέσματα, ενώ εσύ μου είχες πει ότι δεν υπάρχει; Δεν
απάντησες τίποτα.
Τι απάντησες όταν σου εξήγησα ότι περιέγραψα σωστά τη δαρβινική θεωρία
όταν ισχυρίστηκα ότι πιστεύει πως ο πολύπλοκος έμβιος κόσμος προέρχεται
σταδιακά από τον άβιο - και ότι αυτό ΔΕΝ είναι η θεωρία της αβιογένεσης,
με την οποία με κατηγόρησες ότι μπέρδεψα τη δαρβινική θεωρία; Δεν
απάντησες τίποτα. Επέλεξες να αγνοήσεις τελείως τα διάφορα στοιχεία και
ορισμούς που σου παρέθεσα από τους ιστοχώρους που ορίζουν και
περιγράφουν τη θεωρία του Δαρβίνου καθώς και την αβιογένεση.
Τι απάντησες όταν επανειλημμένα σου ζήτησα να σχολιάσεις το γεγονός ότι
ονομαστοί επιστήμονες απορρίπτουν τη θεωρία του Δαρβίνου;
Απάντησες ειρωνικά αποκαλώντας τους "παλικάρια" και αξιώνοντας ότι θα
έπρεπε να μπορούν να επιδείξουν το Νόμπελ εφόσον βρήκαν λάθη στη θεωρία
του Δαρβίνου!
Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι έχουμε καταφέρει να κάνουμε συζήτηση. Γιατί η
συζήτηση προϋποθέτει ότι προσεγγίζεις με σοβαρότητα τις απαντήσεις του
άλλου και ότι ανταπαντάς σε αυτές.
Αντί για αυτό, συνέχισες να με απαξιώνεις παρουσιάζοντάς με ως αδαή, ως
ανίκανο να ελκύσω το ενδιαφέρον ενός σοβαρού και επιστημονικά
σκεπτόμενου ανθρώπου (του εαυτού σου) και αγνόησες την έκκλησή μου όταν
σε κάλεσα να βρεις γιατί έχεις αυτή την απορριπτική, ειρωνική και
επιθετική στάση προς
εμένα.
Ποιο είναι τελικά το αμάρτημά μου; Ότι πιστεύω σε μια νοήμονα συμπαντική
πραγματικότητα; Γιατί προκαλεί αυτό τόση αρνητικότητα από πλευράς του
συνομιλητή μου;
Αυτή η απορία συνεχίζει να με διακατέχει.
Αν θέλεις να πάρεις τα επιχειρήματά μου και τις αποδείξεις που παρείχα
και να τα απαντήσεις, είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω.
Αλλά, ειλικρινά, δεν θα ήθελα να συνεχίσω αν δεν προσεγγίσεις με σεβασμό
τα επιχειρήματα και τα στοιχεία που παρείχα καθώς και το άτομό μου.
Γιατί ο κάθε άνθρωπος, ακόμα και ο πιο (κατά τη γνώμη μας) απαράδεκτος,
είναι όμως σωστός και αξιοσέβαστος στα δικά του μάτια. Η απαίτηση που
έχει να τον σεβαστούμε δεν αναιρείται απλά και μόνο γιατί συνεχίζουμε να
τον
απαξιώνουμε.
Πρόσθεσε σε αυτό, το γεγονός ότι έχω ξοδέψει πάρα πολύ ώρα για να βρω τα
στοιχεία στο διαδίκτυο και να σου τα αναλύσω, ενώ εσύ, χωρίς να
παραθέσεις οποιαδήποτε στοιχεία, με αφορίζεις εύκολα και άκοπα, συνήθως
με συνοπτικές διαδικασίες (εντός τριών-τεσσάρων παραγράφων).
Λοιπόν είτε ας το κάνουμε με σοβαρότητα, αγάπη, συνεργασία και λογική,
είτε ας το αφήσουμε.
Είτε ας το κάνουμε όντας ο καλύτερος εαυτός μας, είτε κανένας δεν
κερδίζει οτιδήποτε από αυτό.
Φιλικά
Κίμων
Σχόλιό μου προς τον αναγνώστη: Επειδή η
συζήτησή μου αυτή με τον nickolasgaspar σχετικά με το βίντεο "Να Γιατί η
Δαρβινική Θεωρία Είναι Λάθος (Ντοκιμαντέρ)" άρχισε και συνεχίστηκε στο
Youtube με αφορμή ένα άλλο βίντεο, το "Βρέθηκε
η Ατλαντίδα!", κάθε φορά που του έγραφα στην παρούσα αλυσίδα ανταλλαγών,
του υπενθύμιζα ως ακολούθως ποια είναι η ηλεκτρονική διεύθυνση που θα
μπορούσε να επισκεφτεί για να διαβάσει την απάντησή μου. Δεν έβαζα την
απάντησή μου ως σχόλιο στο "Βρέθηκε η Ατλαντίδα", εφόσον θα ήταν εκτός
θέματος εκεί, αλλά του έγραφα την ακόλουθη παράγραφο:
Έβαλα στην περιγραφή του βίντεο "Να Γιατί η
Δαρβινική Θεωρία Είναι Λάθος (Ντοκιμαντέρ)"
Z-DRwhZSF0g
σύνδεσμο πατώντας τον οποίο μπορείς να διαβάσεις την απάντησή μου.
Πρόκειται για τον τρίτο σύνδεσμο, όπου λέω: "Συζητώ μαζί σας το βίντεο
εδώ".
Πατώντας τον παραπάνω σύνδεσμο θα μπορούσε να έρθει στην παρούσα
ιστοσελίδα μου, στη διεύθυνση όπου βρίσκεστε τώρα, και αν ήθελε θα
μπορούσε να μου απαντήσει μέσω της "Επικοινωνίας" ή αλλιώς να
συνεχίσει να μου γράφει στο Youtube.
Προφανώς η παρακάτω απάντησή του (που ήταν και η τελευταία ανταλλαγή
μας) αναφέρεται στην περιγραφή του βίντεο αυτού.
nickolasgaspar
Πιστεύω να έχεις καταλάβει για ποιο λόγο η
περιγραφή σου είναι λάθος...!!!
Σχόλιό μου προς τον αναγνώστη: Αναρωτιέμαι γιατί είναι τόσο δύσκολο να πάρουμε τους άλλους στα σοβαρά, να απαντούμε στοχαστικά μάλλον παρά αντιδραστικά και με υπονοούμενα, και να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας όχι ως αιχμηρό όργανο για την πρόκληση αμυχών αλλά ως εργαλείο εστίασης σε μια πραγματικότητα ευρύτερη και αληθινότερη από τη δική μας.
Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα σημείο που διδάχτηκα σταθερά στην επαφή μου με τη φιλοσοφία και ψυχολογία της γιόγκα:
Ποτέ μην αντιδράς. Βλέπε κάθε άτομο και κατάσταση θετικά. Μην γαβγίζεις,
μην γρυλίζεις, μην γκρινιάζεις και μην γρατζουνάς. Δεν είσαι γατάκι αλλά
άνθρωπος. Δεν είσαι τιγράκι αλλά κριτικός νους. Δεν είσαι μπαμπουίνος
αλλά μια πεσμένη ψυχή, η οποία φιλοδοξεί να αναπτύξει την ποιότητα που
θα της επιτρέψει να ανορθωθεί, να ωριμάσει, να κατανοήσει.
Βλέπε τον καθένα ως μια άλλη εικόνα του εαυτού σου. Γνώριζε ότι οι κακές
πράξεις και οι αρνητικές στάσεις, είτε χαρακτηρίζουν εσένα είτε κάποιον
άλλον, δεν είναι παρά η χιονισμένη και παγωμένη κορυφή μιας βαθύτερα
ζεστής και ζωντανής καρδιάς. Και μάθε να κατανοείς μέσα από αυτή την
καρδιά,
να βλέπεις τα πράγματα μέσα από το ίδιο τους το κέντρο.
Και τούτη είναι καθαρά μια αντιδαρβινική οπτική. Διότι δεν προσπαθείς να
εκφράζεις νοημοσύνη, κατανόηση, διάκριση και αγάπη προκειμένου να γίνεις
περισσότερο αρεστός στους άλλους και να μεγαλώσεις τις πιθανότητες
επιβίωσής σου.
Απλά έχεις μια πλευρά του εαυτού σου που σε παρατηρεί, που περιμένει πράγματα από σένα που πηγαίνουν πολύ πέρα μιας απλής βιολογικής επιβίωσης.
Έχεις ένα ηθικό μέρος, έχεις μία εσωτερική επαφή με Κάποιον που δεν περιγράφεται με όρους περιβάλλοντος, χρόνου ή τόπου.
Όταν θέλεις να Τον περιγράψεις, τραγουδάς
ή περνάς το δειλινό κοιτάζοντας το ηλιοβασίλεμα.
Όταν θέλεις να Τον περιγράψεις, απαντάς ειρηνικά και στοργικά σε κάποιον που σε αποπαίρνει,
γνωρίζοντας ότι η διαφοροποίηση μεταξύ εσένα και αυτού
είναι ένα παιχνίδι πολύ εφήμερο
και θα φτάσει η στιγμή που τα δικά του λάθη θα φανούν ως δικό σου κρίμα
και οι δικές του αρετές θα είναι δική σου περηφάνεια.
Τότε ο κούκος της νύχτας θα αντιλαλεί στα πέρατα του δάσους
και ο ήλιος της μέρας θα 'ναι το μάτι σου που θα διακρίνει καθαρά,
αμερόληπτα και ανέμελα.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------