Πανδημία Παραπληροφόρησης,
ντοκιμαντέρ
Ανάλυση της παραπληροφόρησης ενός μπλόγκερ
από Κίμωνα Πετρόχειλο, B.A. ψυχολογία, φιλοσοφία, M.A. ψυχολογία
Γεια σου Αθανασία.
Στο ντοκιμαντέρ που έφτιαξα για
τους αρνητές της πανδημίας, με τίτλο "Πανδημία Παραπληροφόρησης",
αναλύω
τον τρόπο που παρερμηνείες σου σχετικά με τους θανάτους από κόβιντ,
έχουν παρεισφρήσει στην παρουσίασή σου των στοιχείων, με τρόπο τέτοιο
ώστε να παρουσιάζεις ως αντίληψη επίσημων ευρωπαϊκών αρχών την δική σου
αντίληψη. Συγκεκριμένα, η αντίληψή σου πως ένας ασθενής κόβιντ που έχει
παράλληλα νοσήματα δεν πεθαίνει από κόβιντ μα από αυτά, διαμορφώνει την
όλη παρουσίασή σου των στοιχείων. Για παράδειγμα γράφεις τίτλο:
«Λιγότερο από το 4% των θανάτων
COVID σε Αγγλία και Ουαλία οφείλονταν στην COVID.»
Και αντί να παρουσιάσεις αυτή
την ιδέα ως δική σου ερμηνεία, με βάση το τι εσύ προσωπικά επιλέγεις να
σκέφτεσαι ότι είναι ένας θάνατος από κόβιντ, την παρουσιάζεις ως δήλωση
των βρετανικών αρχών:
«Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία
του Ηνωμένου Βασιλείου, απαντώντας σε ερώτημα που τέθηκε βάσει του Νόμου
για την Ελευθερία της Πληροφόρησης, αποκάλυψε ότι ο αριθμός των ατόμων
που πέθανε εξαιτίας της COVID-19 στην
Αγγλία και Ουαλία από την αρχή της πανδημίας μέχρι τον Δεκέμβριο του
2021 είναι μόλις 6.183 άτομα.»
Όπως επισημαίνω στο
ντοκιμαντέρ, η Στατιστική Υπηρεσία δεν «αποκάλυψε» οτιδήποτε σχετικά με
τον «αριθμό των ατόμων που πέθανε εξαιτίας της COVID-19». Απλά
πληροφόρησε για τον αριθμό των ατόμων που πέθαναν χωρίς να έχουν
παράλληλα νοσήματα. Η ύπαρξη παράλληλων νοσημάτων δεν σημαίνει πως
δεν πέθαναν από κόβιντ. Λες και πράγματι είχε σκανδαλωδώς αποκαλύψει
οτιδήποτε αναθεωρητικό, επισημαίνεις απογοητευμένη πως ενώ η βρετανική
Υπηρεσία δέχθηκε να είναι ειλικρινής σχετικά με τους πραγματικούς
θανάτους από κόβιντ, ακυρώνοντας έτσι το επίσημο αφήγημα, οι ελληνικές
αρχές δεν έδειξαν τέτοια ειλικρίνεια:
«Πέρα από τη σκανδαλώδη διαφορά
(οι 6183 θάνατοι αντιπροσωπεύουν κάτι λιγότερο από το 4% των 156.924
καταγεγραμμένων θανάτων που αποδίδονται στην COVID-19 στην Αγγλία και
Ουαλία για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα), για τα ελληνικά δεδομένα
περισσότερη εντύπωση μάς κάνει το γεγονός ότι η Εθνική Στατιστική
Υπηρεσία ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΚΑΙ ΕΔΩΣΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ
ΖΗΤΗΘΗΚΑΝ!»
Ο μόνος λόγος που οι βρετανικές
αρχές επέδειξαν τέτοια υποτιθέμενη ειλικρίνεια είναι πως οι ίδιες ούτε
θεωρούν ούτε δηλώνουν πουθενά πως η στατιστική αυτή διαψεύδει το επίσημο
νούμερο. Διότι, σύμφωνα με εκείνες, και τις ιατρικές έρευνες, οι θάνατοι
από κόβιντ οφείλονται σε αυτό το ίδιο στις πλείστες των περιπτώσεων,
άσχετα αν συμβαίνει να συνοδεύεται και από άλλα νοσήματα, εφόσον πριν τη
μόλυνση από κόβιντ οι άνθρωποι λειτουργούσαν κανονικά.
Αυτή την ιδέα την εξηγώ με
κατάλληλες πηγές στο ντοκιμαντέρ και επίσης παρουσιάζω το γεγονός πως
εσύ το γνώριζες αυτό, εφόσον σε είχα ο ίδιος πληροφορήσει, στέλνοντάς
σου τηλεφωνικό audio του πνευμονολόγου μου που μου το εξηγούσε αναλυτικά
(το οποίο παίζω επίσης στο ντοκιμαντέρ). Έλεγε πως οι έρευνες δείχνουν
ότι άτομα που είναι καλά ρυθμισμένα από την φαρμακευτική τους αγωγή, και
ζουν μια κανονική ζωή, ξάφνου βλέπουν την κατάσταση της υγείας τους να
ανατρέπεται πλήρως με την μόλυνση, η οποία τούς χτυπά υγιή όργανα ενώ
χειροτερεύει τα δικά τους πρότερα προβλήματα.
Συνεπώς εσύ, ενώ γνώριζες τι
λένε οι έρευνες, και αρνούμενη να επεξεργαστείς την πληροφορία,
παρουσιάζεις την δική σου άποψη ως άποψη των στατιστικών αρχών,
δημιουργώντας ψευδείς εντυπώσεις στο κοινό.
Όπως εξηγώ στο ντοκιμαντέρ, οι
ψευδείς εντυπώσεις οδήγησαν στο θάνατο συμπολιτών μας, για τους οποίους
υπεύθυνοι είναι οι παραπληροφορούντες. Δηλαδή εσύ.
Το ότι χρησιμοποίησες δική μου
εργασία άνευ συναίνεσης για να ενισχύσεις αυτή την παραπληροφόρηση, και
άρα τους θανάτους και τη δυστυχία, είναι μέρος της αμαρτίας σου. Έτσι
λόγου χάρη πέθανε ένας γείτονάς μου, ο αδερφός της μικροβιολόγου Ελένης
Δρεμέτσικα, ένας υγιής εξηντάρης που, ενώ έπρεπε να αποφεύγει τους
συγχρωτισμούς, συνέχισε –έχοντας πιστέψει την παραπληροφόρησή σας πως το
κόβιντ είναι απλά μια γρίπη– να συγχρωτίζεται, μέχρι που κόλλησε,
αρρώστησε βαριά, αναγκάστηκε να νοσηλευτεί και πέθανε.
Το ότι δεν τον σκότωσες με
στιλέτο, δεν σημαίνει ότι δεν τον σκότωσες.
Για να σου εξηγήσω αυτή την
ιδέα, ένας άνθρωπος δεν πεθαίνει από ένα και μόνο λόγο. Για παράδειγμα,
ας υποθέσουμε πως δανείζω το αυτοκίνητό μου σε κάποιο φίλο μου, το οποίο
έχει κακά φρένα. Αν του πω ότι έχει καλά φρένα, ή και απλά παραλείψω να
του πω ότι έχει κακά φρένα, κι αυτός οδηγήσει σε μια μεγάλη κατηφόρα
όπου τα φρένα δεν πιάσουν, κι έτσι προβάλει μέσα σε δρόμο όπου τον
χτυπήσει φορτηγό, ποιος τον σκότωσε;
Τον σκότωσε το αυτοκίνητο; Τα
φρένα; Η βαρύτητα; Το φορτηγό;
Ή τον σκότωσα εγώ;
Τον σκότωσαν όλα αυτά, αλλά εγώ
περισσότερο από όλα: η αδιαφορία μου, η ανευθυνότητά μου, η έλλειψη
λογικής, η ασχετοσύνη ή η ανειλικρίνειά μου.
Δηλαδή τον σκότωσε η
ανηθικότητά μου.
Σε τέτοιες περιπτώσεις δύσκολα
θα πάω φυλακή. Αλλά πρέπει εγώ ο ίδιος να σταθώ κριτής του εαυτού μου.
Διότι είμαι άνθρωπος και έχω συνείδηση.
Αυτή η ίδια κρίση που βλέπει
την κυβέρνηση και σκέπτεται ότι δεν πράττει σωστά, μπορεί επίσης, αν
στραφεί προς τον εαυτό μου, να βρει πως και εγώ δεν έπραξα σωστά.
Αυτό είναι η αυτοκριτική, χωρίς
την οποία, όπως λέει ο Σωκράτης, δεν έχει νόημα να ζεις, διότι δεν ζεις
ως ανθρώπινο ον. Ο άνθρωπος είναι το ον που έχει τη δυνατότητα της
αυτοκριτικής – να σταθεί έξω από το πετσί του και να δει τον εαυτό του
αντικειμενικά.
Ως άλλο παράδειγμα τέτοιας
παραπλάνησης από σένα του κοινού, σε παρουσιάζω να γράφεις σχετικά με
την Ιταλία:
«Το Ιταλικό Ανώτατο Ινστιτούτο
Υγείας μείωσε δραστικά τον επίσημο αριθμό των θανάτων από COVID στη χώρα
κατά πάνω από 97% μετά την αλλαγή του ορισμού του θανάτου σε κάποιον που
πέθανε από COVID και όχι με COVID. […]
Ο νέος ορισμός του Ινστιτούτου για το θάνατο από COVID σημαίνει ότι η
COVID έχει σκοτώσει λιγότερους ανθρώπους στην Ιταλία από ό,τι (ψιθυρίστε
το) ο μέσος όρος της εποχικής γρίπης. Εάν μια τέτοια αλλαγή γινόταν από
άλλες εθνικές κυβερνήσεις, ο επίσημος αριθμός των θανάτων από COVID θα
μειωνόταν κατά περισσότερο από 90%. »
Όπως δείχνω πηγαίνοντας στις
πηγές (την ίδια την Αναφορά του Ινστιτούτου), το Ινστιτούτο ούτε τον
ορισμό του θανάτου άλλαξε ούτε οποιαδήποτε νούμερα. Μάλιστα ξεκάθαρα
εξηγεί πως οι Ιταλοί που είχαν και παράλληλα νοσήματα πέθαναν από
COVID. Ας σημειωθεί πως τους ανθρώπους αυτούς έφερε στο νοσοκομείο
το COVID και δεν βρίσκονταν εκεί πριν προσβληθούν από αυτό. Έκαναν
εισαγωγή κατά μέσο όρο πέντε μέρες μετά την αρχή των συμπτωμάτων, το
οποίο επιβεβαιώνει τα ευρήματα των μελετών ότι η μόλυνση ανατρέπει την
κατάσταση της υγείας.
Στο άρθρο σου, αντί να δώσεις
σύνδεσμο για την Αναφορά του ίδιου του Ινστιτούτου (αλλά πώς θα
μπορούσες να το κάνεις όταν Εκείνο λέει άλλα από αυτά που εσύ λες ότι
λέει;), παραπέμπεις σε μια συνωμοσιολογική ιστοσελίδα, την Zero Hedge.
Ενώ η Zero Hedge έχει πάρει την είδηση από την Daily Sceptic, και το
κομμάτι που εσύ μεταφράζεις περιλαμβάνει το σύνδεσμο για την τελευταία,
εσύ δεν περνάς τον σύνδεσμο στην ελληνική μετάφραση. Η Daily Sceptic, σε
προσθήκη στο τέλος του άρθρου, σημειώνει πως μετά τη δημοσίευση έλεγξε
τα στοιχεία και τα βρήκε να είναι παραπληροφόρηση – παρόλα αυτά έχει
αφήσει το άρθρο στην ιστοσελίδα της χωρίς να το κατεβάσει. Στον Έλληνα
αναγνώστη όμως εσύ δεν δίνεις τον σύνδεσμο ούτε του Ινστιτούτου ούτε της
Daily Sceptic, που αμφότερα καθιστούν σαφή την παραπληροφόρηση, μα
μονάχα της Zero Hedge.
Σε
άλλη εκδοχή αυτού του τρίτου
επεισοδίου του ντοκιμαντέρ, το οποίο ασχολείται με σένα, περιλαμβάνω
μέρος της πρόσφατης δίκης του Infowars για συκοφαντία μέσω διαδικτυακής
παραπληροφόρησης, στο οποίο ο εισαγγελέας αποκαλύπτει πως απώτερη πηγή
της παραπληροφόρησης είναι αυτή η ίδια ιστοσελίδα, η Zero Hedge. Δείχνω
πως το Infowars παραδέχτηκε, εκτός της ίδιας της παραπληροφόρησης που
είχε διαπράξει, ότι η Zero Hedge, από όπου αναδημοσίευσε την
παραπλανητική είδηση, είναι αναξιόπιστη πηγή, κι ότι ωστόσο την
χρησιμοποίησε χωρίς να την ελέγξει (εφόσον, όπως αποκαλύφτηκε στη δίκη
από μάρτυρες, το Infowars επιθυμούσε να περάσει αυτό το συγκεκριμένο
αφήγημα). Μ' αυτό τον τρόπο
προκάλεσε προβλήματα και δυστυχία.
Οι ένορκοι δικαστές έδωσαν στο
Infowars χρηματική ποινή μερικών εκατομμυρίων.
Αν και εσύ δεν κινδυνεύεις να
βρεθείς στο εδώλιο, όπως μια ιστοσελίδα τόσο γνωστή, οι αρχές της
σωστής, ειλικρινούς δημοσιογραφίας δεν ισχύουν λιγότερο για το δικό σου
μπλογκ.
Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να
αυξήσει την κατανόηση των υποχρεώσεων που έχει ένας αναμεταδότης ή
δημιουργός πληροφοριών προς το κοινό του, και εντοπίζει ως κύριο εμπόδιο
στην αξιόπιστη πληροφόρηση, πέραν της αμορφωσιάς και της παρανόησης της
πραγματικότητας, τα πολιτικά πάθη.
Όσο προτιμάμε να προωθούμε
πολιτικά αφηγήματα αντί της αλήθειας (όπως ότι η κυβέρνηση ψεύδεται πως
κινδυνεύουμε απ' το κόβιντ και συνεπώς χρειάζεται να επαναστατήσουμε
προς αυτή), ακόμα κι ένα καλό μορφωτικό επίπεδο θα αναπαράγει
παραπληροφόρηση, παραπλάνηση, και, τελικά, θάνατο, τραυματισμούς και
δυστυχία.
Γι' αυτό η βασική αλλαγή πρέπει
να είναι ηθική. Σεβασμός προς το συνάνθρωπο.
Αυτό το σεβασμό που, αν είχες,
δεν θα είχες αναρτήσει ούτε τη δική μου εργασία δίχως την άδειά μου,
εφόσον άλλωστε μπορούσες να δουλέψεις το ίδιο υλικό εσύ και να
το
αναρτήσεις ως δική σου δουλειά.
Πανδημία Παραπληροφόρησης
Επεισόδια
1ο:
"Το είπε ο Ιωαννίδης" - και τι πράγματι είπε ο Ιωαννίδης! (43΄)
2ο: Γενετική σύσταση του κορωνοϊού:
δεν έχει ανακαλυφτεί; (27΄)
3ο:
Δεύτερη Δίκη της Νυρεμβέργης κι άλλα mandata (49΄)
4ο:
Αυγουστάτος / γρίπη : Η ψευδής εξομοίωση του κορωνοϊού με τη γρίπη
(120΄)
5ο:
Μπαγκντί για Ινδία – Δεν πέθαιναν λοιπόν από κορωνοϊό στην Ινδία; (90΄)
6ο:
Νεκροψίες, διασωληνώσεις : Τι δείχνουν πράγματι οι νεκροψίες; Και
δημιούργησαν οι ακατάλληλες διασωληνώσεις μια εσφαλμένη εντύπωση πανδημίας;
(2h 24min)
7ο: Μάικλ Γίντον για ασυμπτωματική μετάδοση : Πόση εκπαίδευση στην επιδημιολογία έχει ο ερευνητής φαρμάκων και πρώην υποδιευθυντής της Pfizer; Αναλυτική εξέταση των
επιδημιολογικών ισχυρισμών του.
(42΄)
8ο: Η
πραγματική επικινδυνότητα του κορωνοϊού (70΄)
Όχι ότι σε συγκινούν οι
θάνατοι που δημιουργείς, η κλεψιά της ιδιοκτησίας του άλλου, ή
πληροφορίες από την επιστήμη και την κοινότητα. Πληροφορίες σού είχα
δώσει εξαρχής και τις περιφρόνησες.
Υποχρεούμαι όμως να υπερασπιστώ
τη γνώση και την ηθική, κόντρα στις πολιτικές σκοπιμότητες, την
αλαζονεία και την αναισθησία.
Η ακτιβιστική νοοτροπία δεν
ισοδυναμεί με την ηθική. Αντίθετα, ο ηθικός άνθρωπος είναι και σωστός
ακτιβιστής, ενώ ο ανήθικος άνθρωπος (ο φανατισμένος, ο αδιάφορος προς
την αλήθεια και κλειστός προς την γνώση, κι ο αδιάφορος κι αναίσθητος
προς τα αποτελέσματα των ενεργειών του) θα είναι και τοξικός και
βλαβερός ακτιβιστής.
Τέτοιοι ακτιβιστές είναι και
ήταν πάντα, κατ' εξοχήν, οι κομμουνιστές.
Ο πολιτικός φανατισμός, η
νοοτροπία αυτή που σε κάνει κλειστή προς την αλήθεια, διαβρώνει το
χαρακτήρα και δημιουργεί πόνο και δυστυχία στην ευρύτερη κοινωνία.
Προσεύχομαι να αναπτυχθείς στην
αρμονία, τον σεβασμό, τη φιλαλήθεια, τη δικαιοσύνη και την ευθυκρισία.
Τούτο το κείμενο είναι μέρος
αυτής της προσευχής. Διότι η αλλαγή συνήθως δεν επέρχεται από έξω και
Πάνω, μα από μέσα και κάτω.
Δεν μας επιβάλλεται με τιμωρία
ή αναπάντεχη έμπνευση.
Μα είναι το υπόκωφο παράπονο
που αντηχεί απ' την επίγνωση των περιορισμών και της μικρότητάς μας.
Μια ανερχόμενη κατανόηση πως
μπορούμε και πρέπει να είμαστε αλλιώς.
-------------------------------------
Σημείωση για τον Αναγνώστη: Ο
ισχυρισμός στο κείμενο δεν είναι πως το κράτος πράττει σωστά και οι
επικριτές του λάθος. Το γεγονός πως δεν περιλαμβάνω κριτική του κράτους
δεν σημαίνει πως συμφωνώ με αυτό. Απλά είναι ένα κείμενο που ασχολείται
με την αυτοκριτική. Αν θέλουμε να βρούμε προβλήματα στο κράτος –λάθη ή
ανειλικρίνειες–, χρόνο να 'χουμε να γράφουμε…
Θα έπρεπε όμως τα λάθη των
άλλων να αναλώνουν πλήρως την κριτική μας ικανότητα; Εμείς, ως «συνωμοσιολόγοι»,
ως ακτιβιστές, ως οτιδήποτε ταμπέλα βάζουμε στον εαυτό μας, δεν είμαστε
ορθό αντικείμενο αμφισβήτησης και εξέτασης;
----------------------------------------