Επιστημονική μελέτη αποδεικνύει μεταθανάτια ζωή
(περιγραφή του βίντεο και συζήτηση)
Επιστημονική μελέτη αποδεικνύει μεταθανάτια ζωή30:46
|
Περιγραφή του βίντεο
Πρόσφατη μεγάλη (η μεγαλύτερη έως
τώρα) επιστημονική μελέτη στις μεταθανάτιες εμπειρίες από το βρετανικό
Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, μελέτη που επί τέσσερα χρόνια διεξήχθη σε
15 νοσοκομεία της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Αυστρίας σε 20.000 ασθενείς
που είχαν υποστεί καρδιακή ανακοπή και ήταν για κάποια λεπτά –πριν
ανανηφθούν από τους γιατρούς– καρδιολογικά και εγκεφαλικά νεκροί,
αποδεικνύει ότι συνεχίζουμε να έχουμε ψυχικές-νοητικές εμπειρίες ακόμα
και όταν είμαστε (αποδεδειγμένα) κλινικά νεκροί.
Τη μελέτη διηύθυνε ο Σαμ Πάρνια,
Επίκουρος Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας και διευθυντής της Έρευνας στην
Ανάνηψη, στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Stony Brook των
ΗΠΑ, επίτιμος ερευνητής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία,
και ιδρυτής και διευθυντής του Πρότζεκτ Έρευνας στην Ανθρώπινη
Συνειδητότητα στο ίδιο πανεπιστήμιο. Στο βίντεο τον βλέπουμε να εξηγεί
τα αποτελέσματα της έρευνας στην Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης,
καθώς και σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις σε διάφορα κανάλια.
Σχετική με την έρευνα δημοσίευση
στην εφημερίδα Τα Νέα:
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=20296&la=1
[14.9.2018 Ο σύνδεσμος δεν λειτουργεί πλέον μα το ίδιο άρθρο έχει
αναδημοσιευτεί
εδώ.]
Το βίντεο παρουσιάζει επίσης τον
γνωστό νευροχειρούργο Έμπεν Αλεξάντερ, ο οποίος είχε ο ίδιος μια
μεταθανάτια εμπειρία και έγραψε με βάση αυτή το μπεστ σέλερ βιβλίο του
"Ο Παράδεισος Υπάρχει", να δηλώνει ότι οι νευροεπιστήμονες πρέπει να
αποφοιτήσουν από το νηπιαγωγείο και να αντιληφθούν ότι η ύπαρξη είναι
πολύ πιο περίπλοκη και πολυδιάστατη από ό,τι είχαν φανταστεί.
Βιβλίο: "Ο
Παράδεισος Υπάρχει", συγγραφέας: Έμπεν Αλεξάντερ
Οι δύο ιστοσελίδες του Δρα Έμπεν
Αλεξάντερ (Life Beyond Death, Eternea):
http://www.lifebeyonddeath.net/
http://eternea.org/
Συζήτηση
George Tsaousis
Πριν μπω στο θέμα (σχολιασμό
του Video) θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον κόπο σου να μοιράζεσαι
μαζί μας τις ανησυχίες σου, όπως αυτές απεικονίζονται στις επιλογές των
μεταφράσεών σου. Εκτιμώ πραγματικά αυτό που κάνεις. Γι' αυτό άλλωστε
είμαι και Follower. Στο θέμα:
Το κατώφλι του τίποτα είναι
τελείως διαφορετικό από το ίδιο το τίποτα. Όλα αυτά που περιγράφονται
από τους άξιους αυτούς επιστήμονες, βρίσκονται πολύ μακριά από τον
θάνατο. Η κατάσταση αυτή στην ιατρική ονομάζεται "near miss syndrome"
και δεν είναι θάνατος. Ο ιατροδικαστικός θάνατος έχει συγκεκριμένα
κλινικο-εργαστηριακά σημεία και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ (ούτε ο Μαρντούκ ,
ούτε ο Διόνυσος, ούτε ο Όσιρις, ούτε ο Ορφέας, ούτε ο Χριστός) που να
γύρισε "γεμάτος εμπειρίες" από εκεί. Κατά τα λοιπά, το κίνητρο πίσω από
τέτοιου τύπου μελέτες είναι η κοινωνική προβολή και τα "εξουσιαστικά"
οφέλη που την συνοδεύουν. O Δρ. Emben Alexander the 3rd είναι
"ανύπαρκτος" στην Ιατρική Βιβλιογραφία, και το βασικό πόνημα που τον
κατέστησε διάσημο έχει να κάνει με τις προσωπικές του εμπειρίες, χωρίς
μέχρι τότε να έχει προσθέσει οτιδήποτε στην ιατρική έρευνα για
εξυπηρέτηση των συνανθρώπων του (σε αντίθεση με τον Emben Alexander
4th). Οι ΗΠΑ βρίθουν από βιβλία ανθρώπων που περιγράφουν εμπειρίες
συναντήσεων με τον θεό (κατά πλειοψηφία), τους Ανδρομέδιους, τους
Πλειάδιους, την Αστάρτη, τον Harry Potter και τον Όσιο Πατάπιο.
Ο Sam Parnia αποτελεί περίπτωση
πραγματικού επιστήμονα με σπουδαία κλινική και ερευνητική δράση. Για το
λόγο αυτό θα πρότεινα να μπείτε στο
pubmed.org (το
site της ιατρικής βιβλιογραφίας) και να διαβάσετε τις περαιτέρω έρευνές
του (από το 2013 και μετά) σε ό,τι αφορά την παγίδευση οξυγόνου στο
αιματο-εγκεφαλικό φράγμα και πώς αυτό θα μπορούσε να ερμηνεύσει τις "περιθανάτιες"
εμπειρίες. Εν κατακλείδι καμία εμπειρία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί
μεταθανάτια αν δεν έχει επέλθει (με ιατροδικαστικά κριτήρια) ο θάνατος.
Στην τελευταία αυτή περίπτωση σταματά και η καρδιο-πνευμονική
αναζωογόνηση (δεν έχει νόημα). Η καρδιο-πνευμονική αναζωογόνηση
συνεχίζεται γιατί οι γιατροί πιστεύουν ότι ο ασθενής είναι ακόμη
ζωντανός. Άρα αυτοί που "επιστρέφουν" μετά από την διαδικασία αυτή δεν
πέθαναν ποτέ. Άρα για ποιές μεταθανάτιες εμπειρίες μιλάμε;
Με εκτίμηση.
Κίμων (Video
Translations)
Γεια σου George Tsaousis.
Καταρχήν, σε ευχαριστώ για τα
καλά σου λόγια.
Γράφεις:
«O Δρ. Emben Alexander the 3rd είναι "ανύπαρκτος" στην Ιατρική
Βιβλιογραφία, και το βασικό πόνημα που τον κατέστησε διάσημο έχει να
κάνει με τις προσωπικές του εμπειρίες, χωρίς μέχρι τότε να έχει
προσθέσει οτιδήποτε στην ιατρική έρευνα για εξυπηρέτηση των συνανθρώπων
του. […] Ο Sam Parnia αποτελεί περίπτωση πραγματικού επιστήμονα με
σπουδαία κλινική και ερευνητική δράση.»
Δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι ο
Έμπεν Αλεξάντερ δεν είναι πραγματικός και επιτυχημένος επιστήμονας.
Μπορείς να δεις το βιογραφικό του σε
αυτή τη διεύθυνση και είναι πολύ αξιόλογο. Έχει μέσα υπερβολικά
πολλά για να τα αναφέρω εδώ, αλλά δειγματοληπτικά θα αναφέρω τα
ερευνητικά του πόστα στη χειρουργική στο Γενικό Νοσοκομείο της
Μασαχουσέτης στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ (1983-1985), όπως και σε
άλλο (πολύ γνωστό) νοσοκομείο της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, το
Brigham and Women’s Hospital. Επίσης θα αναφέρω τη νευροχειρουργική του
πρακτική στο πασίγνωστο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Duke
(1981-1983), στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη (1985),
επίσης την υψηλή του θέση στη νευροχειρουργική (Senior Registrar and
Cerebrovascular Fellow, Neurosurgical Service) στο Γενικό Νοσοκομείο του
Newcastle στη Βρετανία, καθηγητής χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του
Χάρβαρντ (1988–2001), όπως και ερευνητής στην ίδια σχολή (1983-1985,
1987), επίσης καθηγητής στην θεραπεία με ακτινοβολία, πάλι στο Χάρβαρντ
(1990-2001), επίσης καθηγητής νευροχειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του
Umass στη Μασαχουσέτη, Κλινικός Διευθυντής του Προγράμματος για τον
Εγκέφαλο στο Ίδρυμα Εστιασμένης Χειρουργικής με Υπέρηχους (Focused
Ultrasound Surgery Foundation) στη Βιργινία. Επίσης από το 1988 έως το
2007 χειρούργος σε διάφορα γνωστά νοσοκομεία, όπως το Νοσοκομείο Παίδων
της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, Διευθυντής Στερεοτακτικής
και Λειτουργικής Νευροχειρουργικής (Stereotactic and Functional
Neurosurgery) στο γνωστό νοσοκομείο Brigham & Women’s Hospital της
Βοστώνης (1994-2001). Επίσης τις εναρκτήριες ομιλίες του σε συνέδρια
(keynote addresses), όπως στο ετήσιο συνέδριο του Ιδρύματος Αμερικανών
Χειρουργών το 2013 στην Ουάσιγκτον (2013 Keynote Address, American
College of Surgeons Foundation Annual Meeting, Washington, DC), κύριος
ομιλητής στις 2.7.2014 στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά, τμήμα
νευροχειρουργικής, και τα λοιπά.
Όπως λέει και η εφημερίδα
The Atlantic:
«Ο Έμπεν Αλεξάντερ είναι ένας νευροχειρούργος που δίδαξε και άσκησε τη
χειρουργική σε διάφορα φημισμένα νοσοκομεία και ιατρικές σχολές, όπως
στο Brigham and Women’s και στο Χάρβαρντ.»
Λοιπόν αυτός ήταν ένας πλέον
καταξιωμένος επιστήμονας της νευροχειρουργικής (καταξιωμένος ως γνώστης
της νευροχειρουργικής, καθηγητής της και ενεργός νευροχειρουργός, και
όχι ειδικά ως ερευνητής -- αν και ως τέτοιος επίσης είχε δράσει στο
Χάρβαρντ από το 1983 έως το 1987) ο οποίος πρότερα
πίστευε, όπως σχεδόν όλοι οι νευροχειρουργοί, ότι η συνείδηση
προκαλείται από το νευρικό σύστημα. Τότε παραλίγο να πεθάνει από μια
αρρώστια που είχε, η οποία κατάστρεψε τη λειτουργία του εγκεφάλου του.
Τις λεπτομέρειες τις διηγείται, μεταξύ άλλων, στο βιβλίο του, το οποίο
διάβασα και βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Ένα άρθρο για τον Αλεξάντερ και το
βιβλίο
μπορεί να διαβαστεί στα ελληνικά στην γνωστή βρετανική εφημερίδα
Χάφινγκτον Ποστ με τίτλο " Ο Νευροχειρουργός του Χάρβαρντ και η
μεταθανάτια εμπειρία του".
Παραθέτω:
«Η αλήθεια είναι ότι όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε αναρωτηθεί εάν
υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Το τι κάνει δηλαδή η ψυχή ενός ανθρώπου και
εάν αληθεύουν όλα αυτά που έχουμε ακούσει κατά καιρούς. Όχι όμως και ο
Δρ. Εμπέν Αλεξάντερ, ο επιτυχημένος νευροχειρουργός του Χάρβαρντ ο
οποίος έχει υποστηρίξει ότι είχε μία μεταθανάτια εμπειρία το 2008.
Ο Αλεξάντερ το 2008 έπεσε σε
κώμα για επτά ημέρες, όταν νόσησε από βαριά μηνιγγίτιδα. Όταν συνήλθε
από το κώμα άρχισε να περιγράφει τα όσα βίωσε όσο καιρό βρισκόταν σε
κώμα. Όπως υποστήριξε είχε επισκεφτεί τον παράδεισο και είδε από κοντά
όσα κατά καιρούς έχουμε ακούσει.
«Ο Θεός ήταν μια απέραντη
παρουσία αγάπης, ήταν το όλον της αιωνιότητας και της υπαρκτής
συνείδησης. Αλλά ήταν εκείνη η σφαίρα κρυστάλλινου φωτός
[που συνόδευε
τον Αλεξάντερ στον άλλο κόσμο] ο απαραίτητος μετασχηματιστής, σαν ένας
μεταφραστής που ήταν απαραίτητος για να υπάρξει το Άπλετο Φως του Θείου
και Απίστευτου», είπε σε συνέντευξή στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC.
Έκτοτε ο ίδιος έχει δώσει ουκ
ολίγες συνεντεύξεις και έχει περιγράψει τα όσα έζησε όσο καιρό βρισκόταν
σε κώμα. Το βιβλίο του «Proof of Heaven», δηλαδή «Απόδειξη του
Παραδείσου» [ελληνικός τίτλος: "Ο Παράδεισος Υπάρχει"], περιέχει την
μαρτυρία του για την μεταθανάτια εμπειρία του.
«..Γνωρίζω ότι πολλοί θα το
αποδώσουν σε παραίσθηση, αλλά εγώ επιστημονικά αποδεικνύω ότι δεν ήταν
ούτε όνειρο ούτε παραίσθηση, ούτε μυθοπλασίες, και προσωπικά γνωρίζω ότι
Έχει συμβεί, αλλά Έξω από το Μυαλό μου», δήλωσε στο ABC.»
------------------
Γράφεις:
«Ο
ιατροδικαστικός θάνατος έχει συγκεκριμένα κλινικο-εργαστηριακά σημεία
και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ (ούτε ο Μαρντούκ ,ούτε ο Διόνυσος, ούτε ο Όσιρις,
ούτε ο Ορφέας, ούτε ο Χριστός) που να γύρισε "γεμάτος εμπειρίες" από
εκεί.»
Στο βίντεο ο Πάρνια δηλώνει
σαφώς ότι πρόκειται για κλινικό θάνατο. Δηλώνει επίσης πως ό,τι μας
μεταφέρει είναι το γενικό συμπέρασμα των διαφόρων ειδικών που εργάστηκαν
σε αυτή τη μεγάλη έρευνα. Σύμφωνα επίσης με
δημοσίευση του γνωστού νοσοκομείου Johns Hopkins, στην έρευνα αυτή
του πανεπιστημίου Southampton οι περιπτώσεις
της "καρδιακής ανακοπής" που εξετάστηκαν "ισούνταν με βιολογικό θάνατο": "Cardiac
arrest events are biologically synonymous with death".
«Κατά τα λοιπά, το κίνητρο πίσω από τέτοιου τύπου μελέτες είναι η
κοινωνική προβολή και τα "εξουσιαστικά" οφέλη που την συνοδεύουν.»
Αναρωτιέμαι γιατί συμβαίνει
όταν κάποιος κάνει έργο που να αποβλέπει σε υλικούς σκοπούς, όπως την
υγεία, την τεχνολογία κλπ, να θεωρείται έγκυρος, μα μόλις κάποιος
εργαστεί πάνω σε ένα πνευματικό θέμα που συμβαίνει να δείχνει πως υπάρχουν
περισσότερα από τον υλικό κόσμο, δηλ. ότι υπάρχει και ψυχή, αμέσως να
τον κατηγορούμε ότι τα λέει για απώτερα κίνητρα. Ο Έμπεν έβαλε στο
βιβλίο του τις εμπειρίες που είχε και πάνω στις οποίες στοχάστηκε με
βάση τα όσα ξέρει για την κατάστασή του, με βάση τα
ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, την πρόοδο της αρρώστιας κλπ. Και περιγράφει
την εμπειρία του. Το βιβλίο έγινε επιτυχημένο. Πολλά άλλα βιβλία
γίνονται επιτυχημένα έχοντας γραφεί από υλιστές, φυσιοκράτες, τον
Δαρβίνο, τον Ρίτσαρντ Ντόκινς, τον Κρίστοφερ Χίτσενς και πάει λέγοντας.
Όταν ο άνθρωπος είναι έξυπνος και πληροφορημένος και στοχαστεί σε ένα
τομέα, άσχετα απ' το αν έχει δίκιο, το βιβλίο μπορεί να γίνει γνωστό.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απατεώνας.
Μην
νομίζεις άλλωστε πως είναι απλό για έναν άνθρωπο καριέρας (και μάλιστα
τέτοιας καριέρας) να κυκλοφορήσει μια οπτική στην οποία τόσο
πολλοί εναντιώνονται. Όπως γράφει η εφημερίδα
The Atlantic, σχετικά με τη βαρύτητα της θέσης του Αλεξάντερ και
άλλων γιατρών που έκαναν παρόμοιες δημοσιεύσεις:
«Είναι
επίσης δύσκολο να παραβλέψεις τα δημοσιεύματα σεβαστών ιατρών με τα
οποία κινδυνεύει η επαγγελματική τους φήμη.»
("It’s also hard to ignore the accounts by respected physicians with
professional reputations to protect.")
«Οι ΗΠΑ βρίθουν από βιβλία ανθρώπων που περιγράφουν εμπειρίες
συναντήσεων με τον θεό (κατά πλειοψηφία), τους Ανδρομέδιους, τους
Πλειάδιους, την Αστάρτη, τον Harry Potter και τον Όσιο Πατάπιο.»
Για τον Χάρι Πότερ δεν γνωρίζω, ούτε τον Όσιο Πατάπιο τον ξέρω, αλλά
επαφές με άυλα όντα αναφέρονται σε όλους τους πολιτισμούς. Ακόμα και στη
φτωχή μας Ελλάδα, αυτός ο κακόμοιρος ο VideoTranslations λέει σε δύο του
βίντεο ότι τον πλησίασε ο Θεός με ένα λεπτοφυές σώμα, τον άγγιξε στον
δεξιό ώμο και αναλήφθηκε στον Ουρανό, και από τότε ένα μέρος από την
συμπαντική θεία ενέργεια ζει μέσα του σε ένα μερικώς μετουσιωμένο σώμα.
Φυσικά, κανείς δεν το πιστεύει. Αλλά εγώ το λέω. Μου είναι τόσο φυσικό
να το λέω, όσο και το ότι αναπνέω.
Νομίζεις ότι ψάχνω τη δόξα;
Μόνο μούντζες παίρνω και μόνο μούντζες θα συνεχίσω να παίρνω.
Ποιος μπορεί να τα πιστέψει
αυτά, σε μια κουλτούρα όπου ο μεγαλύτερος πόθος είναι η κυρία με το πιο
στητό στήθος ή το κινητό με την πιο προηγμένη τεχνολογία;
Το περιοδικό National
Geographic, σε άρθρο του τού 2016, παραθέτει τον Sam Parnia, από το
βιβλίο του Erasing Death, να λέει:
«Ο
θάνατος είναι μια διαδικασία, όχι μια συγκεκριμένη στιγμή. Είναι μια
συγκεκριμένη στιγμή όπου η καρδιά σταματά να λειτουργεί, αλλά τα όργανα
δεν πεθαίνουν αμέσως. Μπορεί να παραμείνουν χωρίς βλάβη για αρκετά
μεγάλο διάστημα, το οποίο σημαίνει ότι "για σημαντικό χρόνο μετά το
θάνατο, ο θάνατος είναι στην πραγματικότητα πλήρως αναστρέψιμος».
http://www.nationalgeographic.com/magazine/2016/04/dying-death-brain-dead-body-consciousness-science/
Στην πραγματικότητα, στο
βίντεο "Ο Θάνατος είναι αναστρέψιμος"
--
συνέντευξη στο αμερικανικό κανάλι NBC), αποσπάσματα απ' το οποίο έδειξα
στο δικό μου βίντεο, ο Parnia λέει ότι σε νεκρά σώματα που έχουν
διατηρηθεί παγωμένα σε καλή κατάσταση, μπορεί να επιστρέψει η ζωή.
Μιλώντας στην οικοδέσποινα, δίνει
ως παράδειγμα τους νεκρούς του Τιτανικού:
«(χρόνος 03.43) Σίγουρα θα έχεις δει τον Τιτανικό. Θυμάσαι εκείνη τη
σκηνή όπου βρίσκουν όλους εκείνους τους χίλιους πεντακόσιους ανθρώπους
νεκρούς στο νερό; Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα είναι ότι τους
περισσότερους θα μπορούσαμε να τους ξαναφέρουμε στη ζωή (could be
brought back to life again), αν το ναυάγιο συνέβαινε σήμερα.»
Συνεπώς, σύμφωνα με τον Parnia,
αυτό που χρειάζεται είναι ένα καλά διατηρημένο σώμα, ώστε να μην
υπάρχουν διαδικασίες σήψης. Ο άνθρωπος είναι νεκρός, βέβαια, το
διευκρινίζει αυτό, και το σώμα και ο εγκέφαλος δεν λειτουργούν.
Αλλά, αν το σώμα, λόγω της
χαμηλής θερμοκρασίας, δεν έχει διαβρωθεί ακόμα, τότε μπορεί να
ξαναλειτουργήσει και ο άνθρωπος να "ξαναέρθει στη ζωή". Αν δεν υπάρχουν
τέτοιες συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας, τότε εντός οκτώ ορών μετά το
θάνατο (λέει το βίντεο στο χρόνο 3.02) τα κύτταρα θα έχουν διαβρωθεί αρκετά ώστε
να μην μπορούν να ανανηφθούν πλέον.
Οι γιατροί λοιπόν δεν έκαναν την προσπάθεια της ανάνηψης επειδή ο άνθρωπος δεν
ήταν νεκρός, μα
επειδή τα κύτταρα, αν και δεν λειτουργούσαν, μπορούσαν να ξαναγίνουν όχημα
ζωής. Είναι σαν το νερό να έχει βγει από ένα βάζο. Όσο το βάζο δεν έχει
ρωγμές και τρύπες, το νερό μπορεί να ξανάρθει. Αν το βάζο σπάσει,
τέλειωσε η υπόθεση. Αλλά ο άνθρωπος είναι νεκρός προτού σπάσει το βάζο.
Είναι νεκρός όταν το νερό φύγει. Το νερό είναι η λειτουργία. Όταν η
καρδιά δεν λειτουργεί, το σώμα και ο εγκέφαλος δεν λειτουργούν πλέον.
Τότε και η νόηση και η ψυχή δεν έχουν πλέον όχημα μέσα στην ύλη, και
αποκόπτονται. Το αν θα ξαναενωθούν εξαρτάται από την πορεία τόσο της
ψυχής όσο και του σώματος: Τι θέλει να κάνει η ψυχή, ποιο είναι το κάρμα
/πεπρωμένο της και ποια είναι η κατάσταση του σώματος. Αν η
ψυχή δεν έχει σώμα για να ξαναγυρίσει, αν το σώμα έχει περάσει σε σήψη,
τότε φεύγει – και επιστρέφει όταν κάποιο άλλο όχημα είναι διαθέσιμο για
να εκφραστεί και να επεξεργαστεί.
Αυτό που βλέπουμε στις
μεταθανάτιες εμπειρίες είναι ότι κατά τη διάρκεια των ωρών που το σώμα
είναι κλινικά νεκρό αλλά τα κύτταρα δεν έχουν υποστεί σημαντική
σήψη, η ψυχή βρίσκεται σε άλλες διαστάσεις όπου επικοινωνεί με ασώματα
πλάσματα, βιώνει ευχάριστα ή δυσάρεστα πράγματα και αντιμετωπίζει τις
επιπτώσεις των παρελθουσών πράξεών της. Μετά συχνά δίνεται στην ψυχή μια
επιλογή: είτε να μείνει σε εκείνο τον κόσμο είτε να ξαναγυρίσει στο σώμα
στο οποίο οι γιατροί εν τω μεταξύ δουλεύουν για να ανανήψουν. Όσοι
διαλέγουν να επιστρέψουν, μιλάνε μετά για τις εμπειρίες τους. Κάποιοι
απ' αυτούς έχουν περάσει ένα μέρος του "νεκρού" χρόνου τους μέσα στο
χειρουργείο, αιωρούμενοι στον αιθέρα, και είναι σε θέση να περιγράψουν
με ακρίβεια τα συμβάντα που έλαβαν χώρα. Μία τέτοια περίπτωση διηγείται
και το δικό μου βίντεο από την έρευνα του Parnia.
Τέτοιες εξωσωματικές εμπειρίες
είχα κι εγώ και αντιλαμβάνομαι πώς είναι η ψυχή να μπαίνει μέσα στο σώμα
και να βγαίνει από αυτό. Αν βγει, μπορεί να μην επιστρέψει. Αν ξαναμπεί,
το σώμα θα πρέπει να μπορεί να λειτουργήσει.
Στο βίντεό μου
Άυλα Πεδία, ένας
επιστήμονας από το Monroe Institute περιγράφει τον επιστημονικό
πειραματισμό με τις εξωσωματικές εμπειρίες: Διαφορετικά άτομα βγαίνουν
απ' το σώμα τους ταυτόχρονα και ταξιδεύουν στην αστρική διάσταση. Αλληλεπιδρούν
εκεί από κοινού με άλλες ψυχές. Όταν οι εμπειρίες τους καταγράφονται και συγκρίνονται,
βρίσκεται ότι έχουν βιώσει τα ίδια πράγματα, όπως δύο άτομα που
εξιστορούν μια εκδρομή που κάνανε μαζί σε έναν υλικό τόπο.
Και υπάρχουν και πολλά άλλα,
όπως γνωρίζεις – τηλεπάθεια κλπ, όπως αποδεικνύονται σε επιστημονικά
πειράματα ήδη από την εποχή όπου η έρευνα στην παραψυχολογία άρχισε στο
Πανεπιστήμιο Duke.
Το θέμα δεν είναι αν η ψυχή
μπορεί να λειτουργήσει χωρίς σώμα. Από μια τέτοια κατάσταση ερχόμαστε
και σε μια τέτοια κατάσταση πηγαίνουμε, και στη διάρκεια της ζωής
προσπαθούμε να γίνουμε ανεξάρτητοι και αδιάβρωτοι από τη δύναμη που
ασκεί η ύλη πάνω μας, να γίνουμε αντικειμενικοί, να γίνουμε υπερήφανοι
και άξιοι, να γίνουμε άνθρωποι "με ψυχή", άνθρωποι που δεν
άγονται και φέρονται από τους διάφορους τρόπους με τους οποίους η ύλη
συνηθίζει να διατάζει και να κυριαρχεί.
Το θέμα είναι: Με ποιο τρόπο
λείπει η ψυχή από την ύλη, και με ποιο τρόπο λείπει η ζωή από την ψυχή;
Και η προσπάθεια κατανόησης των
δύο πόλων της ύπαρξης (ψυχή και ζωντανή ύλη) δεν είναι απλή.
Το βασικό κίνητρο στους
ανθρώπους που αρνούνται ότι έχουν ψυχή είναι η διαίσθηση πως μια ψυχή
χωρίς ζωή δεν είναι ο σκοπός και το πεπρωμένο μας και πως η ζωή είναι,
από πρακτική πλευρά, το άλφα και το ωμέγα.
Ωστόσο, το ιδιαίτερο
χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι να δημιουργεί ζωή μέσα στην ψυχή. Κι
αυτό το κάνει όταν περνά το πάθος της ύλης στην ψυχοπνευματική του
σφαίρα, και το συνδέει όχι με το δικό του σώμα, αλλά με την κοινή πηγή
των σωμάτων όλων.
Κοινώς, όταν επιχειρεί
διαισθητικά και υπαρξιακά να κατανοήσει και να διευρυνθεί.
Υ.Γ. Το ότι ο Sam Parnia πριν δύο χρόνια
άλλαξε οπτική,
το οποίο αναφέρεις, το έψαξα για ώρες στο
pubmed.org , όπου με
παρέπεμψες, και δεν το βρήκα. Είναι καλό να δίνουμε συγκεκριμένες
πηγές, γιατί, όπως ξέρεις, ο χρόνος πιέζει. Αν μπορείς να μεταφράσεις
επίσης, ακόμα καλύτερα. Θα ήταν ενδιαφέρον να το δω αυτό.
-----------------------------------
-------------------------------------------------------------